Pekińczyk

Pekińczyk to jedna z najstarszych ras świata. To psy niewielkich rozmiarów, ale mają silny, niezależny charakter. Co warto o nich wiedzieć, jak wyglądają pekińczyki, jak dbać o ich zdrowie, ile kosztują? Wszystko o pekińczykach – sprawdź!

Spis treści:

Pekińczyk – podstawowe informacje
Historia rasy pekińczyk
Jak wyglądają pekińczyki?
Jak pielęgnować psy rasy pekińczyk?
Jaki charakter mają pekińczyki?
Jak długo żyją pekińczyki?
Ciekawostki o pekińczykach
Wskazówki żywieniowe dla opiekunów pekińczyka
Jak nazwać psa rasy pekińczyk?
Ile kosztują pekińczyki?

Pekińczyk – podstawowe informacje

Klasyfikacja FCI	grupa 9, sekcja 8
Długość życia	12–15 lat
Charakter	zrównoważony, pewny siebie, uparty, pełen godności, zachowuje dużą niezależność, jednocześnie jest lojalny wobec opiekuna i nie ma skłonności do ucieczek
Rozmiar	wzrost: brak standardowej wysokości w kłębie (zwykle dorosłe osobniki osiągają około 20 cm); pies jest zaliczany do ras małych waga: 3,2–6,4 kg, idealna masa ciała nie powinna przekraczać 5 kg u psów oraz 5,4 kg u suk
Szata	szata: często określana jako lwia – włosy są proste, dość długie, grzywa tworzy kryzę wokół szyi; włosy pekińczyków są twarde, lecz mają miękkie podszycie; na uszach, tylnych częściach kończyn, ogonie oraz palcach pojawiają się pióra nie ma określonej, klasycznej maści pekińczyka, wszystkie są dopuszczalne i ceni się je tak samo; wyjątki stanowią maści albinotyczna oraz wątrobiana (brązowa)

Historia rasy pekińczyk

Pekińczyk to jedna z najstarszych ras świata. Pierwsze wzmianki o niej pojawiły się już w starożytności! Jak łatwo wnioskować z nazwy, to psy pochodzące z Chin i nazwane na cześć stolicy, Pekinu. Od początku były tam uznawane za towarzyszy najwyższych sfer: książąt, szlachty i rodziny cesarskiej. Pilnie ich strzeżono i absolutnie nie pozwalano, by opuszczały kraj. Kiedy jednak wojska brytyjskie w czasie wojny opiumowej w 1860 roku przejęły je jako „łupy wojenne”, także Europa poddała się ich urokowi. Początkowo była to Anglia, skąd pekińczyki zostały przekazane także do Niemiec i Holandii. W naszym kraju pojawiły się w 1928 roku.

Jak wyglądają pekińczyki?

Pekińczyk to pies o lwiej szacie. Ma dość długą sierść, która jest gęsta, lecz twarda. Pysk jest otoczony specyficzną grzywą, która przypomina grzywę lwa.

Pekińczyk ma przy tym krótkie łapki, a przednie w łokciach są lekko wygięte na zewnątrz. Mimo że rozmiarowo jest niewielki, porusza się z dużą godnością i klasą, ale powoli, ponieważ to pies, który nie wymaga szczególnej aktywności. Jego ogon jest wysoko osadzony, zagięty na bok, trzyma się dość sztywno.

Najbardziej charakterystyczne (poza specyficzną „lwią” grzywą) są spłaszczony pyszczek i głowa pekińczyka – szersza niż wyższa, duża w zestawieniu z całym ciałem. Do tego kufa psów tej rasy jest ekstremalnie krótka, oczy lekko wypukłe, a uszy w kształcie serc.

Jak pielęgnować psy rasy pekińczyk?

Jedną z istotniejszych kwestii w zakresie pielęgnacji pekińczyka jest troska o jego sierść. Włosy psów tej rasy mają tendencję do szybkiego brudzenia się oraz łatwego plątania, dlatego wskazane jest częste, nawet codzienne czesanie (zwłaszcza w okresie linienia, czyli głównie wiosną i jesienią).

Kolejną ważną sprawą jest dbanie o oczy pekińczyka. Ze względu na swoje specyficzne położenie są one narażone na wiele czynników środowiskowych. Wymagają regularnej higieny preparatami zaleconymi przez lekarza weterynarii oraz wykonywania profilaktycznych badań.

Szczególnej uwagi wymagają też zęby pekińczyków. Podobnie jak u innych ras małych oraz brachycefalicznych, także u tych psów zęby są stłoczone i relatywnie duże. Zwierzęta są przez to szczególnie narażone na choroby przyzębia.

Wskazane jest codzienne mycie zębów psa, do czego polecane są specjalne szczoteczki oraz pasty. Można je kupić w sklepach zoologicznych lub klinikach weterynaryjnych (do mycia psich zębów absolutnie nie można używać pasty przeznaczonej dla ludzi; jej składniki mogą czworonogowi poważnie zaszkodzić!). Co istotne, jeśli nie uda się w ten sposób zapobiec pojawieniu się kamienia nazębnego, wskazana jest wizyta u lekarza weterynarii w celu mechanicznego czyszczenia zębów pekińczyka. Nie powinno się jednak robić tego zbyt często, ponieważ konieczne jest wtedy zastosowanie narkozy. Ta zaś, w związku ze skróconym układem oddechowym pekińczyków, może stanowić dla niego zagrożenie.

Co sprawia, że pielęgnacja pekińczyków jest szczególnie istotna właśnie w zakresie dbania o stan ich jamy ustnej oraz oczu? Przyczyną jest krótka budowa pyszczka. Nie jest to jedyny aspekt ich specyficznej anatomii, który wpływa na pielęgnację. Budowa ich ciała utrudnia także samodzielne radzenie sobie z higieną narządów płciowych, tj. ich lizanie. Opiekunowie powinni po każdym wyjściu przemywać miejsca intymne czworonogów wraz z okoliczną sierścią.

Jaki charakter mają pekińczyki?

Można powiedzieć, nawiązując do ich historii pochodzenia, że pekińczyki lubią być traktowane „po cesarsku”. Są dość uparte, pewne siebie, niezależne i potrafią postawić na swoim. Raczej zachowują dystans i jeśli same nie inicjują pieszczot, nie przepadają za nimi. Jednocześnie bardzo przywiązują się do swojej ludzkiej rodziny, zwłaszcza jednego wybranego opiekuna. Wyłącznie od niego oczekują bardzo wiele czułości i ciągle mogą chcieć leżeć na jego kolanach. Jeśli odpowiednio wcześnie nie zaczniemy pracować z pekińczykiem nad jego zachowaniami i nie ustalimy odpowiednich granic, bardzo trudno może być nam je później zmienić. Nawet jeśli przytulanie psa jest cudowne, nie zawsze możemy przecież to robić, a nasz ulubieniec musi to zaakceptować.

To spokojne psy, które nieszczególnie przepadają za aktywnością, dlatego polecane są osobom starszym. Pekińczyk jest typowym psem towarzyszącym, więc na pewno nie sprawdzi się jako pracujący czy stróżujący. Jednocześnie nie jest jednak bojaźliwy ani agresywny.

Jeśli chodzi o warunki, jakich wymagają psy tej rasy, dobrze odnajdują się w mieszkaniach i raczej nie niszczą przedmiotów pod nieobecność opiekunów. Ze względu na swoją dużą niezależność, dość dobrze znoszą samotność. Dom z ogrodem nie będzie dla nich szczególną atrakcją, ponieważ raczej są domatorami.

Czy pekińczyk jest dobrym wyborem na towarzysza dla rodziny z dziećmi? Czworonogi tej rasy zazwyczaj nie zwracają na najmłodszych większej uwagi i na pewno nie są kompanami do szalonych zabaw czy aktywnych spacerów. Co więcej, małe dzieci nie mają świadomości, że pociągnięcie psa za ucho czy ogon nie jest dobre, a pekińczyki bardzo tego nie lubią i mogą w takiej sytuacji zacząć się bronić. Należy pamiętać o tym, aby od najmłodszych lat uczyć swoje pociechy właściwego zachowania wobec zwierząt.

Jak długo żyją pekińczyki?

Jak długo może być z nami pekińczyk? Długość życia tej rasy to średnio około 12–15 lat. Wiele zależy od stanu zdrowia zwierzęcia. Jest kilka przypadłości, na które opiekunowie pekińczyków powinni zwrócić szczególną uwagę:

trudności w oddychaniu, które mogą wynikać z zespołu brachycefalicznych dróg oddechowych,
choroby oczu, np. zespół suchego oka, atrofia siatkówki, jaskra, wypadanie gałki ocznej czy tzw. wiśniowe oko, czyli wypadnięcie gruczołu trzeciej powieki,
zwichnięcia rzepki kolanowej,
wady serca i naczyń krwionośnych,
choroba krążka międzykręgowego.

Ciekawostki o pekińczykach

Specyficzna budowa układu oddechowego pekińczyków sprawia, że często… chrapią! Co więcej, niektóre czworonogi robią to naprawdę głośno.

Wskazówki żywieniowe dla opiekunów pekińczyka

Co jedzą pekińczyki? W ich żywieniu szczególnie ważne jest dbanie o dostarczanie im odpowiedniej ilości energii. Kaloryczność posiłków nie powinna być zbyt duża, ponieważ mogłoby to doprowadzić do otyłości. Przekarmiane pekińczyki mają do niej tendencję, tym bardziej że nie należą do wyjątkowo aktywnych ras (niewielka ilość ruchu to mniejsze spalanie kalorii).

Pamiętajmy też o kupowaniu karm dopasowanych do wieku zwierzęcia – „junior” dla psów rosnących lub „adult” dla dorosłych – oraz jego rozmiaru. Dla pekińczyków wybierajmy więc karmy dla psów małych, dostosowane do ich potrzeb. Różnią się składem od tych, które są dobre dla psów ras dużych i olbrzymich. Jeśli mówimy o karmach suchych dla psów małych, mają one także dopasowane rozmiarem granulki, dzięki czemu jedzenie jest dla psa komfortowe i nie spowoduje, że czworonóg zadławi się w jego trakcie zbyt dużym kawałkiem.

Jak nazwać psa rasy pekińczyk?

Wygląd tych zwierząt wywołuje wiele skojarzeń. Niektórym, ze względu na sierść, pekińczyki kojarzą się z lwami, inni biorą pod uwagę ich krótki pyszczek i duże oczy, co może przywodzić na myśl bajkowe postacie. Jak zatem nazwać psa rasy pekińczyk? Oto kilka imion, które mogą Cię zainspirować:

pies pekińczyk: Lion, Leo, Lilo, Blacky, Batman lub Heban (dla psa o czarnej maści), Kaprys, Lord, Pekin;
suka pekińczyk: Kimchi, Coco, Cremma, Sugar, Angel, Draka (dla wyjątkowo często szczekających suk, a warto wiedzieć, że pekińczyki mają skłonność do intensywnego szczekania), Iskra, Carmen.

Ile kosztują pekińczyki?

Ile kosztuje pekińczyk? Cena zależy m.in. od płci i wieku, ale przede wszystkim od pochodzenia zwierzęcia. Jeśli to pies o sprawdzonym i cenionym rodowodzie, trzeba przygotować kwotę rzędu 4000–5600 zł.

Co ważne, zawsze należy pamiętać o możliwości adopcji psa. Warto sprawdzić strony internetowe schronisk czy ich profile w social mediach, ponieważ być może właśnie znalazł się u nich pekińczyk, który dotąd nie miał szczęścia w życiu i szuka domu. Adopcja czworonoga zwykle nie wiąże się bezpośrednio z żadnymi kosztami. Schroniska przeważnie proszą jedynie o wpłatę, która wesprze ich działalność (kwota według własnego uznania).