Jeśli chcesz zostać dobrym opiekunem psiego przyjaciela, musisz poznać podstawowe zasady dotyczące właściwej opieki nad zwierzęciem. Dzięki temu Twój pupil otrzyma od Ciebie wszystko, czego potrzebuje. Będzie zdrowy, radosny i bezpieczny, a Ty wkrótce poczujesz, jak bardzo jest Ci oddany. Sprawdź, jak opiekować się psem i przeczytaj nasze wskazówki. Oto kilka porad na początek:
- Właściwe żywienie, odpowiednia pielęgnacja, zabawa i spacery oraz pozytywna relacja z opiekunem to podstawowe potrzeby każdego psa.
- Każdy pies ma swoje charakterystyczne cechy i indywidualne wymagania.
- Psy długowłose wymagają codziennego czesania, regularnych kąpieli i strzyżenia.
- Jeśli posiadasz czworonoga o spłaszczonym, krótkim pyszczku (np. buldoga, shih-tzu), musisz zadbać o codzienną higienę okolic jego oczu i nosa.
- Kastracja (sterylizacja) psów jest jednym z narzędzi ograniczających bezdomność zwierząt, pozwala także zmniejszyć ryzyko wystąpienia wielu chorób.
Karmienie psa – jak robić to dobrze?
Podstawowym elementem właściwej opieki nad psem jest odpowiednie karmienie i podawanie mu kompletnego, zbilansowanego pożywienia. Wygodnym dla opiekuna i zdrowym dla zwierzęcia rozwiązaniem jest stosowanie gotowych pokarmów pełnoporcjowych, które zaspokajają wszystkie potrzeby żywieniowe czworonoga. Twój pupil musi mieć także nieograniczony dostęp do czystej i świeżej wody. W sklepach znajdziesz duży wybór karm suchych i mokrych, dlatego możesz mieć początkowo problem z podjęciem najlepszej decyzji. Spróbuj karm Pedigree i przekonaj się, czy Twój pupil polubi te produkty.
Pielęgnacja psów – jakie zabiegi są niezbędne?
Kolejnym elementem jest odpowiednia pielęgnacja, czyli czesanie, kąpiele, strzyżenie, higiena jamy ustnej (szczotkowanie zębów i stosowanie specjalnych przysmaków stomatologicznych), skracanie pazurów, utrzymywanie czystości uszu oraz okolic oczu i nosa. Warto pamiętać, że niektóre rasy są bardziej wymagające od innych, dlatego pielęgnacja może zajmować więcej czasu.
Jak podpowiada lekarz weterynarii Małgorzata Głowacka:
Dobrze jest poznać wymagania danej rasy jeszcze przed zakupem psa, aby pogodzić swoje oczekiwania i możliwości z potrzebami zwierzęcia. Jeśli nie mamy czasu na samodzielne kąpanie psa czy przycinanie pazurów, zabiegi mogą zostać wykonane u psiego fryzjera.
Dobrym rozwiązaniem jest wprowadzenie zabiegów pielęgnacyjnych do porządku dnia – to wspaniały sposób na nawiązanie więzi z psem, a jednocześnie na dbanie o jego sierść.
- Przycinanie pazurów. Jeżeli Twój pies często chodzi po twardej powierzchni, np. po chodniku, to zazwyczaj nie będzie miał zbyt długich pazurów. A jeżeli nie, pazury będą wymagać podcięcia, aby zapewnić mu komfort chodzenia. Poproś swojego lekarza weterynarii albo osobę profesjonalnie świadczącą usługi pielęgnacji psów o pokazanie, w jaki sposób należy to robić.
- Czyszczenie uszu i oczu psa. Twój pupil powinien mieć zawsze czyste oczy i uszy. Możesz delikatnie czyścić miejsce wokół oczu wilgotnym wacikiem. To samo rób w przypadku uszu, przy czym uważaj, aby nie wcisnąć wacika do wnętrza ucha; to wrażliwe miejsce.
- Pielęgnacja zębów i dziąseł. Ważne jest rutynowe czyszczenie zębów i dziąseł u Twojego psa. W naszym rozdziale poświęconym pielęgnacji zębów znajduje się przewodnik dotyczący szczotkowania zębów u psa. Gdy Twoje szczenię będzie miało ok. sześciu miesięcy i stałe zęby, możesz zacząć podawać mu Pedigree DentaStix, które posiadają naukowo udowodnione właściwości zmniejszania tworzenia kamienia nazębnego.
- Strzyżenie psa. Psy ras szorstkowłosych, np. teriery i pudle, wymagają strzyżenia raz na sześć do ośmiu tygodni. Każda rasa jest jednak inna, więc w przypadku braku pewności poradź się swojego lekarza weterynarii, hodowcy albo osoby profesjonalnie świadczącej usługi pielęgnacyjne.
Kąpanie psa
Kąpanie psa musi być czynnością przeprowadzaną regularnie. Jeżeli Twój pies wytarzał się w czymś o przykrym zapachu albo unurzał futro w błocie, wtedy nadchodzi czas na kąpiel! Użyj w tym celu ciepłej wody i szamponu dla psów, który jest specjalnie przeznaczony do ich sierści, albo odwiedź miejscowego psiego fryzjera!
Zacznij od szczotkowania. Jeżeli Twój pies nie jest jeszcze wilgotny, zacznij od wyszczotkowania jego sierści, aby pozbyć się wszelkich kołtunów – woda mogłaby je jeszcze pogorszyć. Następnie wlej tyle wody do zlewu albo wanny, aby sięgała psu do kolan – albo odkręć prysznic nastawiając wodę na komfortową temperaturę. Dobrym rozwiązaniem jest zastosowanie maty antypoślizgowej.
Teraz włóż swojego psa do wanny, mówiąc mu przy tym wiele słów otuchy i pochwał. Przytrzymaj go jedną ręką na miejscu, a drugą zmocz jego sierść. Do kąpania psa (a właściwie moczenia jego sierści) możesz użyć prysznica, trzymając słuchawkę naprawdę blisko jego sierści, aby go nie zdenerwować. Nałóż szampon dla psów i delikatnie rozprowadź go po całym ciele zwierzęcia. Użyj gąbki, aby umyć psu pysk – zachowaj dużą ostrożność, aby woda z mydłem nie przedostała mu się do oczu. Starannie spłucz czystą, ciepłą wodę tak, aby usunąć cały szampon.
Wytrzyj psa ręcznikiem. Pamiętaj, że to, czego nie wytrzesz, on z siebie wytrzepie! I ostatnia rzecz: sprawdź, czy Twój pies ma naprawdę suche uszy, ponieważ wilgotne uszy to idealne miejsce dla bakterii i grzybów. Następnie pochwal psa, daj mu nagrodę i trzymaj kciuki za to, aby znowu nie zanurkował w błoto!
Kompleksowa opieka – wypoczynek, aktywność i profilaktyka
Musisz zapewnić swojemu pupilowi spokojne miejsce do spania i odpoczynku. Może to być legowisko, budka czy fotel, na którym Twój czworonożny przyjaciel będzie mógł uciąć sobie drzemkę, kiedy tylko będzie miał na to ochotę. Pamiętaj, że niezwykle istotny dla każdego psa jest pozytywny kontakt z opiekunem, jego uwaga, czułość i wspólne zabawy. Codziennie musisz znaleźć czas na spacery, w tym przynajmniej jeden dłuższy, co najmniej 20-minutowy, by poza załatwieniem potrzeb fizjologicznych Twój ulubieniec mógł radośnie pobiegać za piłką lub poszaleć z innymi zwierzętami. Aktywność fizyczna pomaga utrzymać kondycję, zapobiega też nadwadze i otyłości.
Nieodzowną częścią opieki nad psem są ponadto regularne kontrole i niezbędne zabiegi profilaktyczne wykonywane przez lekarza weterynarii. Jak radzi lekarz weterynarii Małgorzata Głowacka:
Podczas wizyty w gabinecie lekarz zbada naszego pupila, a my dowiemy się, jakie szczepienia i inne procedury (np. zapobieganie pchłom i kleszczom lub zwalczanie pasożytów wewnętrznych) powinniśmy przeprowadzić, aby zwierzę miało szansę cieszyć się dobrym zdrowiem przez długie lata.
Kastracja i czipowanie
Jeśli nie prowadzisz hodowli czworonogów, przedyskutuj z lekarzem weterynarii możliwość przeprowadzenia zabiegu kastracji psa, by zapobiec niekontrolowanemu rozmnażaniu, a także zmniejszyć ryzyko wystąpienia niektórych chorób.
Kastracja (sterylizacja) suczki:
- zapobiega niechcianemu zainteresowaniu ze strony samców w trakcie rui (cieczki);
- zapobiega występującej zwykle dwa razu w roku cieczce;
- zabezpiecza przed niechcianą ciążą;
- zabezpiecza przed ciążą urojoną;
- zmniejsza podatność na choroby takie jak nowotwory sutka.
Kastracja psa:
- zmniejsza skłonność do ucieczek w poszukiwaniu samic;
- pomaga zabezpieczyć przed niechcianą ciążą u suk mieszkających w Twoim rejonie;
- zmniejsza ryzyko wystąpienia problemów zdrowotnych, np. raka jąder.
Kiedy przeprowadzić zabieg kastracji? Suczki poddaje się sterylizacji albo przed pierwszą rują, albo trzy miesiące po niej. Tak więc okres od piątego do szóstego miesiąca to właściwa pora na to, aby porozmawiać na ten temat ze swoim lekarzem weterynarii. Samce mogą z powodzeniem kryć suki od momentu osiągnięcia wieku około siedmiu – ośmiu miesięcy, więc powinieneś porozmawiać na temat kastracji ze swoim lekarzem weterynarii wówczas, gdy Twoje szczenię będzie miało sześć miesięcy. Cały tydzień po kastracji psa czy suczki Twoje szczenię wymaga szczególnej opieki – zadbaj o to, aby szwy były czyste i suche. Nie zapomnij zapytać lekarza weterynarii o poradę odnośnie opieki pooperacyjnej.
Jest jeszcze jedna czynność, jaką powinieneś wykonać na początku Twojej przygody z opieką nad psem. Warto rozważyć wszczepienie pupilowi pod skórę mikroczip, który umożliwi identyfikację zwierzęcia i, w razie potrzeby, pomoże je odnaleźć. Pamiętajmy jednak, że aby czip spełniał swoją rolę, konieczna jest rejestracja oznakowanego psa w specjalnej bazie danych dostępnej w Internecie. Więcej przeczytasz w artykule Pies w domu – jak się przygotować?
Socjalizacja szczeniaka
Jeśli jesteś posiadaczem szczeniaka, powinieneś wiedzieć, jak bardzo ważna jest socjalizacja. Każda osoba nowo spotkana przez szczenię, wszystko, co ono widzi, i każde miejsce, w które pójdzie będzie dla niego zupełnie nowym doświadczeniem. W socjalizacji szczeniaka ważne jest zapewnienie mu możliwie przyjemnych wrażeń z takich doświadczeń, aby nauczyło się bycia zrelaksowanym, pewnym siebie i przyjaznym zwierzęciem. Nie będziesz w stanie zabierać szczenięcia na spacery, dopóki nie przejdzie wszystkich szczepień, ale możesz zaznajomić je z samochodem, ruchem ulicznym, Twoimi sąsiadami, przyjaciółmi, listonoszem, a nawet z autobusami i pociągami, jeżeli szczenię daje się łatwo wziąć na ręce. W domu przyzwyczaj je do głośniejszych, codziennych dźwięków, takich je te wydawane przez pralkę, telefon i odkurzacz.
We wszystkich tych sytuacjach musisz działać pewnie i z ochotą. Nie wymuszaj niczego, jeżeli szczenię się zestresuje. Za to bardzo je chwal i dawaj mu niewielkie smakołyki za każdym razem, gdy właściwie zareaguje.
Dziecko i pies – wzbogacający związek
Każdy pies, niezależnie od rasy, rozmiaru czy miejsca, w którym mieszka, wymaga dobrego traktowania i poszanowania jego potrzeb. Dlatego już w małych dzieciach należy rozwijać empatię i świadomość tego, że zwierzę nie jest zabawką, ale podobnie jak my odczuwa emocje.
Związek dziecka z psem może być niezwykle budujący i przynosić wiele korzyści jak jednej, tak drugiej stronie. Dzieci, dzięki bliskiemu kontaktowi z psem, uczą się odpowiedzialności, cierpliwości i zrozumienia dla potrzeb innych istot. W niezwykły sposób doświadczenia takie wzbogacają ich środowisko i mają pozytywny wpływ nie tylko na sferę psychiczną, ale także fizyczną.
Z relacji takiej równie wiele korzyści może czerpać pies, który – jako zwierzę społeczne – potrzebuje kontaktu z człowiekiem i pragnie jego uwagi. Tej zaś ze strony dziecka zazwyczaj mu nie brakuje. Wystarczy tylko zadbać o to, by zarówno dziecko i pies w konstruktywny sposób pożytkowali swoją energię, np. na wspólnych spacerach, nauce sztuczek czy podstawowych komend.
Jeśli Twój pies do tej pory nie miał kontaktu z żadnym dzieckiem (bo np. w hodowli poznał wyłącznie osoby dorosłe), pamiętaj o tym, że będzie traktował je jak „coś” nowego i nieznanego. Dla psa każdy nowy człowiek, np. w kapeluszu, na wózku, z brodą czy właśnie małe dziecko, to zupełnie „inny gatunek”. W związku z tym tak ważna jest prawidłowa i wczesna socjalizacja. Zapewnij szczeniakowi możliwość interakcji z dziećmi w sposób kontrolowany i nigdy nie zmuszaj go do niczego.
Zadbaj o to, by pierwsze kontakty z dziećmi były jak najbardziej pozytywne – uprzedź dziecko, by nie brało psa na ręce (nagła utrata kontaktu z podłożem może go wystraszyć!), nie zachowywało się w głośno i energicznie. Niech np. usiądzie przy szczeniaku, zaproponuje mu smakołyk i delikatne pieszczoty – tylko w takim zakresie, na jaki pozwoli pies. Po kilku takich sesjach szczeniak powinien w przyjemny sposób kojarzyć spotkania z dziećmi.
Szczeniak na spacerze z innymi psami
Gdy Twoje szczenię zostanie już zaszczepione, weź je na spacer, aby poznało inne psy. Dorosłe psy zazwyczaj nie warczą na szczenięta, ale zawsze zapytaj opiekuna psa, którego spotkacie na swojej drodze o pozwolenie na zaznajomienie czworonogów (niewskazane jest zapoznawanie psów na smyczy!). Po kilku sekundach wąchania zwierzęta zazwyczaj radośnie bawią się ze sobą. Mnóstwo pochwał i smakołyki za właściwe zachowania wzmocnią pewność siebie szczenięcia. Bacznie obserwuj psa, jego reakcje i w żadnym wypadku nie nagradzaj, gdy jest ewidentnie spięty i zestresowany, bo wówczas wzmocnisz właśnie te zachowania! Pamiętaj też o tym, że duże, podskakujące szczenię może całkowicie przytłoczyć dorosłego, ale mniejszego pieska, więc zwykle najlepiej nie podchodzić do takich psów zbyt blisko, zanim szczenię nie będzie bardziej zsocjalizowane.
Nie próbuj na siłę socjalizować szczeniaka, wrzucając go w duże skupisko psów, np. w psich parkach, bo możesz osiągnąć efekt odwrotny do zamierzonego. Szczenię powinno poznawać kolejne osobniki swojego gatunku stopniowo. Bardzo dobrym pomysłem jest psie przedszkole, w którym maluchy będą się poznawać i uczyć zasad „psiej etykiety”. Zwróć jednak uwagę na strukturę zajęć i wszelkie kwestie organizacyjne. Zajęcia takie nie powinny odbywać się w dużych grupach, ale maksymalnie z 5-6 szczeniakami. Na kursie takim Ty również zyskasz wiele cennych informacji, m.in. dotyczących tego, jak rozpoznawać sygnały komunikacyjne wysyłane przez psy.
