Podczas codziennych aktywności psy są wystawione na ryzyko zarażenia się pasożytami, które mogą być przyczyną nieprzyjemnych objawów. Atakują organizm od wewnątrz lub zagnieżdżają się na skórze i sierści. Z artykułu dowiesz się, jak wyglądają „robaki” u psa, jaki mają wpływ na zdrowie czworonogów oraz jakimi sposobami można je zwalczać.
Jakie są rodzaje pasożytów u psa?
Psie pasożyty można podzielić na dwie grupy, a konkretnie endo- i ektopasożyty. Te pierwsze, wewnętrzne, żerują głównie w układzie pokarmowym, natomiast drugie, czyli zewnętrzne, bytują na skórze i sierści zwierzęcia. Zarażenie się którymkolwiek pasożytem może wywołać szereg objawów, które prowadzą do osłabienia organizmu lub poważniejszych problemów zdrowotnych, o ile nie zostaną wcześnie wykryte.
„Robaki” u psa
Do pasożytów wewnętrznych zaliczają się m.in. glista psia czy tasiemce. Dojrzałe postacie zagnieżdżają się w jelitach, stanowiąc zagrożenie przede wszystkich dla szczeniąt, ale też dorosłych psów. Do zarażenia może dojść np. poprzez kontakt z odchodami chorego czworonoga podczas spaceru. Najczęstszymi objawami obecności tych robaków u psa są wymioty, zaparcia lub biegunka, zmienny apetyt, utrata masy ciała czy wylizywanie okolic odbytu.
Kleszcze
Kleszcze to przykład zewnętrznego pasożyta, który atakuje nie tylko zwierzęta, ale też ludzi. Wyróżnia się m.in. kleszcze łąkowe oraz pospolite, natomiast ich aktywności oraz szybkiemu rozmnażaniu sprzyjają dodatnie temperatury i duża wilgotność, np. wczesną wiosną lub jesienią, choć należy uważać na nie przez cały rok.
Kleszcze przywierają do skóry psa, aby następnie wkłuć się w nią za pomocą aparatu gębowego, docierając do naczyń krwionośnych. Najbardziej narażone są mocno unaczynione miejsca z cienką skórą, m.in. kark, uszy, odbyt, brzuch, pachy i pachwiny. Ukłucie samo w sobie nie jest wyczuwalne, jednak obecność tego pasożyta na ciele może doprowadzić do przeniesienia się groźnych chorób, takich jak borelioza, babeszjoza czy hemobartoneloza.
Pchły
Pchły u psa to najpowszechniejsze utrapienie opiekunów i ich pupili. Jako pasożyty zewnętrzne wywołują świąd oraz reakcje alergiczne, a do tego mogą nawet przenosić tasiemce. Obecności pcheł towarzyszą takie objawy jak sucha skóra, drapanie się czy gryzienie po ogonie i wewnętrznej stronie ud. O ich bytowaniu świadczą zarówno charakterystyczne czarne „robaki″ na ciele psa, jak i pozostawione przez nie odchody (ciemne punkty), np. na skórze albo w legowisku. Ich ciemny kolor ma związek ze strawioną krwią.
Świerzbowiec uszny
Świerzbowce uszne to maleńkie (0,3–0,4 mm), przypominające wyglądem kraba pasożyty, które żyją w kanale słuchowym psa i żywią się wydzielinami. Zwykle nie gryzą, ale mogą powodować poważne zapalenia oraz dyskomfort. Chociaż świerzbowce są dokuczliwe i uporczywe, to świerzb łatwo diagnozować i leczyć w domu według wskazań lekarza weterynarii. Jeśli Twój pies nadmiernie potrząsa głową albo drapie się po uszach, sprawdź, czy z uszu nie wydobywa się przykry zapach albo czy nie widzisz gęstej, kruchej substancji, która wyglądem przypomina zmieloną kawę. Jeżeli tak, to prawdopodobnie doszło do zarażenia świerzbowcem.
Jak wyglądają „robaki″ u psa?
Pasożyty atakujące ciało psa mogą mieć różny wygląd w zależności od tego, czy bytują wewnątrz, czy na zewnątrz organizmu:
- glista psia – jasne, nitkowe ciało o długości nawet do 20 cm;
- tasiemiec – złożony z wielu małych członów widocznych gołym okiem, osiąga kilkadziesiąt centymetrów długości;
- kleszcze – ciemnego koloru „robak”, który zwykle mierzy zaledwie 2–5 mm, jednak po żerowaniu może zwiększyć się nawet kilkukrotnie;
- pchły – czarne, nieduże „robaki” o bocznie spłaszczonej budowie ciała.
Czy „robaki″ u psa są groźne dla człowieka?
Pasożyty rzadko ograniczają się do jednego gospodarza, dlatego zarażone zwierzę jest potencjalnym zagrożeniem dla zdrowia człowieka. Tasiemce czy glisty mogą przenosić się na ludzi i wywoływać u nich choroby. Do zarażenia dochodzi poprzez bezpośredni kontakt z psimi odchodami, jak również przez kontakt z samym psem lub jego sierścią. Dzieci, osoby starsze oraz z osłabioną odpornością zaliczają się do grupy o podwyższonym ryzyku zachorowania.
Czy opiekunowie psów powinni się odrobaczać?
Profilaktyczne „odrobaczanie” człowieka nie jest uznawane przez lekarzy za konieczne. Niemniej jednak jeśli pojawi się problem z zarażeniem u opiekunów psów, warto udać się do specjalisty, aby uzyskać wszelkie potrzebne informacje na temat zwalczania pasożytów w organizmie. Ponadto zaleca się dbać o codzienną higienę, np. myjąc regularnie ręce.
Jak przeciwdziałać pasożytom u psa?
Nie zawsze można w oczywisty sposób stwierdzić, czy pies ma pasożyty, więc regularne badanie kału i odrobaczanie według wyników to rozsądny środek ostrożności. Szczenięta można odrobaczać, jak tylko osiągną odpowiedni wiek – Twój lekarz weterynarii udzieli Ci porady w tym względzie, a także doradzi, jak podawać psu tabletkę przeciwpasożytniczą.
Pamiętaj także, że w przypadku pasożytów zewnętrznych niezwykle ważna jest profilaktyka. Specjalne obroże na pchły dla psa, środki do podania naskórnego czy przypisane przez lekarza tabletki zdecydowanie ograniczają ryzyko chorób pasożytniczych.
Jak pozbyć się pasożytów u psa?
Środki przeciwpasożytnicze dzielą się na profilaktyczne i lecznicze. Do pierwszych zaliczają się np. Obroże czy krople przeciw pchłom lub na kleszcze dla psa. Natomiast preparaty lecznice, które mogą występować w różnych postaciach (np. tabletki, pasty, krople spraye), stosuje się, gdy u czworonoga występuje konkretny pasożyt. W przypadku kleszczy przyda się również pęseta lub haczyk, które pozwolą wyjąć „robaka” z ciała pupila.
Zwalczanie robaków u psa powinno być zawsze przeprowadzone pod kontrolą lekarza weterynarii, który zleci odpowiednie badania, a w dalszej kolejności dostosowaną do stanu zdrowia zwierzęcia terapię przeciw pasożytom. W razie potrzeby pomoże również w usunięciu ze skóry kleszcza. Niewskazane jest podawanie pupilowi jakichkolwiek środków przeciwpasożytniczych na własną rękę lub niezgodnie z zaleceniami specjalisty.
Jeśli chcesz dowiedzieć się więcej na temat najważniejszych kwestii dotyczących psów, przeczytaj nasz poradnik o zdrowiu psa.
