PEDIGREE PL
Szukaj
Zachowanie Psa

Zachowanie psa – jak zrozumieć czworonoga?

autri-taheri-l0Gq4BmboYY-unsplash-detail.png

Psy są niezwykłymi zwierzętami, które potrafią wyczuwać nasze nastroje i towarzyszyć nam w przeżywaniu różnych emocji. My również uczymy się, jak rozpoznawać potrzeby naszych czworonogów. Chociaż zwierzęta nie potrafią komunikować się z nami werbalnie, do przekazywania komunikatów wykorzystują język ciała. Uważna i świadoma obserwacja naszych podopiecznych pomoże nam rozpoznawać poszczególne zachowania. Dzięki temu będziemy w stanie reagować i dbać o potrzeby zwierząt. Pozwoli nam to również znaleźć wspólny język z naszym czworonożnym przyjacielem. Na co zwrócić szczególną uwagę? 

Spis treści

  1. Sposoby komunikacji
  2. Jak odczytywać poszczególne sygnały?
  3. Zadowolenie
  4. Chęć do zabawy 
  5. Sytuacje stresowe 
  6. Strach 
  7. Behawior
  8. Niepokojące zachowania w nocy

Sposoby komunikacji

Psy odbierają i rozpoznają sygnały z otoczenia głównie za pomocą zmysłu powonienia, ale niezwykle ważnymi elementami w komunikacji z innymi zwierzętami oraz ludźmi są: głos, mowa ciała i dotyk. Na intensywność komunikacji duży wpływ ma to, czy psy były wychowywane przez matkę. Taki kontakt wpływa pozytywnie na rozwijanie różnych sposobów sygnalizowania swoich potrzeb, pozwala też wykształcić umiejętność reagowania na potrzeby innych. Towarzystwo czworonogów i możliwość zabawy w gronie psów również mają dobry wpływ na umiejętność porozumiewania się naszych zwierząt. Przebywanie w większej grupie stawia przed psami różne wyzwania, które kształtują sposób wysyłania sygnałów do otoczenia. W takich sytuacjach szczególnie intensywnie rozwija się mowa ciała. U czworonogów, które są pozbawione towarzystwa innych psów i od urodzenia były wychowywane przez człowieka, może być ona słabiej rozwinięta. 

Jak odczytywać poszczególne sygnały?

Jeśli nauczymy się świadomie odczytywać sygnały, jakie zwierzę wysyła nam za pomocą mowy ciała, będziemy w stanie zapewnić mu to, czego potrzebuje. Większość zachowań jest charakterystyczna dla wszystkich psów, bez względu na rasę czy wiek. Zdarza się jednak, że w zależności od indywidualnego temperamentu czworonóg będzie szukał różnych sposobów na przekazywanie informacji opiekunowi. Ważne jest więc, aby obserwować podopiecznego w różnych okolicznościach i wiedzieć, jak reaguje w konkretnych sytuacjach, na przykład w czasie zabawy z innymi psami, w towarzystwie nowych osób lub w podróży.
 

Nie możemy również zapominać o tym, że mowa ciała psa powinna być czytana całościowo. Oznacza to, że aby prawidłowo odczytywać potrzeby i emocje zwierzęcia, nie możemy polegać wyłącznie na obserwacji ogona czy uszu. Musimy brać pod uwagę sygnały wysyłane nam przez całą sylwetkę czworonoga, to, jaką pozycję przyjmuje, czy pies jest aktywny czy wyciszony. Całościowe podejście pomoże nam w zbudowaniu pełnej zaufania, przyjacielskiej relacji z naszym czworonogiem. 

Zadowolenie 

Zadowolony pies, który czuje się bezpiecznie i komfortowo, ma rozluźnione ciało. Jego aktywny ogon wykonuje miękkie ruchy w kształcie ósemek. Jeśli zwierzę dołącza do ruchu ogona ruch tylnych części ciała, to znaczy, że szykuje się do zabawy i jest podekscytowane. Ogon poruszający się po podłodze oznacza zaś, że pies jest rozluźniony. Zwierzę chce nam przekazać, że czuje się z nami dobrze (uwaga! taki ruch ogona może być także sygnałem uspokajającym). Kiedy pies jest spokojny i zadowolony, ma również rozluźnioną żuchwę, co sprawia, że często widać jego zęby. Nie unika kontaktu wzrokowego z opiekunem, jest otwarty na zabawę i okazywanie czułości. 

Chęć do zabawy

Pies, który ma ochotę na zabawę z opiekunem lub innymi czworonogami, aktywizuje całe ciało. Najczęściej unosi zad i wyciąga przed siebie przednie łapy, intensywnie machając ogonem. W takich momentach zwykle jego oddech przyspiesza, a uszy mogą zostać postawione „na baczność” lub położone do tyłu. Zdarza się, że próbuje wówczas nawiązać z opiekunem bezpośredni kontakt fizyczny: zacznie ocierać się o jego nogi, zahaczać nosem, zachęcając do wyjścia na zewnątrz lub sięgnięcia po jego ulubioną zabawkę. W takich chwilach powinniśmy poświęcić naszemu zwierzęciu całą uwagę - to świetna okazja do wspólnej zabawy i spędzenia wartościowego czasu razem. 

Sytuacje stresowe

 W sytuacjach wzbudzających niepokój oraz zagrażających poczuciu bezpieczeństwa czworonogi stają się bardziej czujne i spięte. W takich momentach mogą wysyłać dwa rodzaje sygnałów: uspokajające albo dystansujące. Do tych pierwszych zaliczamy na przykład odwracanie głowy, unikanie kontaktu wzrokowego lub mlaskanie. Sygnały dystansujące to z kolei: warczenie, pokazywanie zębów czy stroszenie sierści.
 

Niezwykle ważne jest aby pamiętać, że psy nie dążą do konfliktu. W sytuacjach, kiedy czują się zagrożone dają o tym znać za pomocą sygnałów uspokajających, tak,  aby uniknąć konfrontacji. Jeśli zignorowane zostają sygnały uspokajające, wtedy pies prezentuje te dystansujące. Dopiero jeśli i one zostaną zignorowane może dojść do niebezpiecznej sytuacji. Dlatego tak ważne jest umiejętne odczytywanie i respektowanie sygnałów wysyłanych nam przez czworonogi.
 

Kiedy do psów docierają nowe bodźce lub znajdują się w towarzystwie nieznanych osób, mogą usztywniać ciało, stawać w pozycji stabilnej i uważnie obserwować, co się dzieje, szukając źródła niepokojącego dźwięku lub zapachu. W takich momentach ich uszy są często płasko położone, a źrenice delikatnie rozszerzone. Zwierzę wysyła wtedy sygnał mówiący o tym, że potrzebuje przestrzeni, w której może oswoić się z zaistniałymi wydarzeniami.
 

W stresujących okolicznościach czworonogi mogą również zacząć przemieszczać się niespokojnie w tę i z powrotem. Ciało mają usztywnione, często dołącza do tego nerwowe sapanie, machanie ogonem lub obwąchiwanie. W ten sposób wysyłają komunikat: „nie rozumiem, co się dzieje, czuję, że coś jest nie w porządku”. To sposób na rozładowanie gromadzącego się w nich napięcia. 
 

Zdarza się, że nadmierny niepokój i podejrzliwość prowadzą do unikania oraz ostatecznego wycofywania się z danej sytuacji. Pies, który nie chce kontaktu ze swoim opiekunem lub innymi czworonogami, zazwyczaj ustawia się w pozycji bocznej w stosunku do zagrożenia. Nie nawiązuje kontaktu wzrokowego, spogląda z niepokojem za siebie lub w stronę przeciwną do źródła niebezpieczeństwa. Zwierzę kuli ogon między tylnymi łapami. To typowa reakcja na odczuwanie niepokoju. W ten sposób pies zakrywa gruczoły okołoodbytowe, co pozwala mu zamaskować swój zapach i uniknąć konfrontacji. Czworonogom wydaje się, że dzięki temu stają się mniej widoczne i łatwiej będzie im uniknąć zagrożenia. Niekiedy pies podnosi również przednią łapę, dając tym samym znak, że jest gotowy odejść. Pozycja, jaką przyjmuje, kiedy chce się wycofać, jest stabilna i pewna, towarzyszy jej odwrócony wzrok. Zwierzę wysyła tym samym komunikat: „Wiem, że tu jesteś, ale nie czuję się w tej sytuacji dobrze, nie zbliżaj się do mnie”. 

Strach

Kiedy zwierzę się boi, może przyjąć dwie postawy. Pierwsza z nich wiąże się ze strachem pasywnym – pies wysyła sygnał mówiący o tym, że czuje się zagrożony, ale emocje nie motywują go do obrony. W takich sytuacjach zwierzę kuli ogon między tylnymi łapami, wygina grzbiet w łuk i kładzie uszy, przyjmując jednocześnie pozycję wycofaną, tak jakby chciało się schować. 
 

Drugą reakcją na strach jest wykazanie gotowości do obrony. Pies wysyła wtedy komunikat mówiący: „Boję się, ale jestem gotowy zareagować obronnie; jeśli nie przestaniesz się tak zachowywać, zacznę szczekać lub zaatakuję”. Postawa ciała nieco różni się od tej pasywnej – ogon nadal jest podkulony między tylnymi łapami, chociaż zdarza się też, że jest uniesiony.  Grzbiet nie wygina się w łuk, a sylwetka nie jest wycofana. Pies stoi mocno na łapach, jeży sierść na grzbiecie i wysuwa się do przodu, gotowy do ataku. Może również warczeć, dając tym samym znak, że jeśli zagrożenie nie minie, zacznie szczekać. 
 

W sytuacji ekstremalnej, kiedy niepokój, stres i strach przeradzają się w agresję, zwierzę przybiera bardziej aktywną pozycję: podnosi ogon, przymyka oczy, unosi jedną z przednich łap, dając tym samym znać, że jest gotowy do skoku. Zaczyna szczekać i obnaża zęby – w ten sposób pokazuje, że może zaatakować. 

Behawior

Kiedy czworonóg był przez długi czas narażony na przeżywanie silnego stresu lub ma za sobą trudne doświadczenia, takie jak choroba, śmierć opiekuna czy doświadczanie agresji, może zmagać się z traumą i zaburzeniami behawioralnymi. W takich wypadkach może mieć skłonności do:

  • załatwiania się bez sygnalizowania, 
  • znaczenia moczem miejsc w domu, 
  • nadmiernej lękliwości, 
  • agresji w stosunku do domowników i innych zwierząt,
  • nadmiernej pobudliwości, 
  • zmiennych nastrojów, 
  • koprofagii, czyli zjadania odchodów 
  • nadmiernej łapczywości lub skrajnego braku apetytu.

Jeśli zauważymy jakiekolwiek z tych zachowań u podopiecznego, powinniśmy jak najszybciej skonsultować się z lekarzem weterynarii lub behawiorystą, aby podjąć skuteczne działania. 

Niepokojące zachowania w nocy 

Zdarza się, że niepokoi nas zachowanie psów, kiedy śpią. Najczęściej jest to dyszenie podczas snu, które może być sygnałem mówiącym o tym, że warto wybrać się z czworonogiem do lekarza weterynarii. Dotyczy to często zwierząt z nadwagą oraz takich, które cierpią na choroby płuc i serca. Jeśli pies dyszy w czasie snu po intensywnym wysiłku, nie powinniśmy się przejmować – to normalna reakcja organizmu. 
 

Czasami możemy również zaniepokoić się skurczami mięśni łap naszego czworonoga w czasie snu. Spokojnie! Kiedy pies macha łapami w czasie drzemki prawdopodobnie właśnie śni mu się, że biega i dobrze się bawi. O wiele rzadziej takie zachowania mogą świadczyć o niedoborach substancji odżywczych w diecie. Warto wtedy wykonać badania pod tym kątem. Ważna jest w takim przypadku odpowiednia suplementacja i zmiana karmy na pełnoporcjową.

Pedigree imagery
Kup online