PEDIGREE PL
Szukaj
Szkolenie Psa

Jak nauczyć psa odwagi i zwiększyć jego pewność siebie?

sebastian-coman-travel-K6Ms6TW6Rls-detail.png

Brak pewności siebie u psa może prowadzić do rozmaitych zaburzeń i problemów, w tym do agresji, nieśmiałości, rozmaitych lęków, a nawet fobii. Jeśli dostrzegasz, że Twój pies jest zestresowany i brakuje mu pewności (jedno z drugim ściśle się wiąże), wesprzyj go i zastosuj kilka prostych metod, by pomóc pupilowi ułożyć sobie dobre relacje z ludźmi i innymi zwierzętami.

Brak pewności siebie – z czego wynika?

Brak pewności siebie, który idzie w parze ze stresem, może mieć wiele przyczyn. Mogą to być np. predyspozycje genetyczne. Powszechnie już wiadomo, że stres, na jaki narażona jest suka w ciąży i po porodzie, wpływa bezpośrednio na szczenięta. Szczenię może być zatem genetycznie predysponowane do lękliwości, a co za tym idzie – braku pewności siebie. Innymi przyczynami mogą być m.in. brak socjalizacji czy traumatyczne doświadczenia i przemoc wobec psa.

Pies, który jest lękliwy i wycofany, może bać się dosłownie wszystkiego – pozornie bez powodu. Ale powód zawsze jest, dlatego warto spróbować dotrzeć do źródła. Bez względu na to, czy pies przejawia lęk lub strach przed obcymi ludźmi, innymi zwierzętami, nowymi miejscami, samochodami, głośnymi dźwiękami czy czymkolwiek innym, można go wspierać, umacniając jego pewność.

Jak zbudować pewność siebie u psa?

Jeśli chcesz, aby Twój pies był pewny siebie i odważny, musisz poświecić mu czas i zaangażować się w tę relację. Podstawą jest tutaj zbudowanie zaufania i poczucia bezpieczeństwa. Niezależnie od tego, czego obawia się Twój pies i w jakich sytuacjach traci pewność siebie, możesz ją budować poprzez regularne ćwiczenia, np. z zakresu podstaw posłuszeństwa, sztuczek, etc. Dlaczego to takie ważne?

Pies, który osiąga sukcesy (zyskuje nowe umiejętności, jest za nie regularnie nagradzany), buduje swoją pewność, ma dobre samopoczucie. Jeśli do tego ufa właścicielowi, istnieje wielkie prawdopodobieństwo, że w jego obecności będzie czuł się o wiele pewniej i swobodniej w trudnych sytuacjach – będzie wiedział, że ma w swoim przewodniku oparcie. Wszystko to sprawia, że na bodźce, których się obawia, będzie reagował mniej lękliwie.

Jeśli zaś wiesz, co w Twoim psie wywołuje lęk, rozwiąż problem np. przy pomocy przeciwwarunkowania. Na czym ono polega? Najogólniej rzecz ujmując, na zestawieniu ze sobą dwóch bodźców – tego, którego pies się obawia (np. obcy człowiek, inny pies, konkretny głośny dźwięk, itp.) oraz tego, który jest dla psa przyjemny (w tej roli zazwyczaj doskonale sprawdzają się smakołyki).

Kiedy pojawia się „obiekt” wywołujący negatywne uczucia psa, natychmiast podaj mu smakołyk. Pies szybko zacznie kojarzyć, że pojawienie się czegoś do tej pory interpretowanego jako złe, jest równoznaczne z pojawieniem się smakołyka, więc w efekcie… przestanie reagować lękiem. Mało tego, może zacząć okazywać radość na widok kogoś lub czegoś, co do tej pory było dla niego straszne.

Przykład – pies boi się obcych ludzi:

  1. Jeśli masz taką możliwość, poproś znajomego (ale takiego, którego pies nie zna), aby pomógł Ci w prostym ćwiczeniu – niech stanie lub np. spaceruje w dużej odległości od psa.
  2. Upewnij się, że pies go widzi. Jeśli zachowuje się spokojnie, nie wykazuje lęku czy paniki, szybko go nagródź, np. przysmakami Pedigree.
  3. Jeżeli pies się stresuje, nie nagradzaj go, bo w ten sposób możesz wzmocnić właśnie to zachowanie! Po prostu oddal się od znajomego i powtórz ćwiczenie od początku z większej odległości.
  4. Kiedy po kilku sesjach pies będzie czuł się swobodnie, możesz stopniowo, bardzo powoli zmniejszać odległość od obcego dla psa człowieka.
  5. Gdy pies będzie już bardzo blisko znajomego i nie będzie wykazywał silnego stresu, poproś znajomego, by wręczył mu smakołyk – Twój pupil nie musi wziąć go z ręki, znajomy może go wyrzucić w stronę psa. Ale uwaga! Powinien zrobić to ostrożnie i delikatnie, bo gwałtowny ruch może wystraszyć psa.

Pamiętaj, aby nigdy nie zmuszać psa do niechcianej interakcji. Jeśli zaciągniesz psa na siłę do obiektu, którego się boi (jest to flooding, czyli „zalanie bodźcem”), możesz spowodować jeszcze większy lęk, a nawet panikę!
Dokładnie taki sam schemat zastosuj np. w przypadku, gdy Twój pies traci pewność siebie w obecności innych psów. I tutaj możesz poprosić o pomoc znajomego, który ma psa.

Uwaga! Musi to być pies o dobrych kompetencjach społecznych, spokojny i zrównoważony. Unikaj też psów bardzo dużych. Początkowo obcy pies powinien znajdować się w dużej odległości od Twojego psa. Stopniowo zmniejszaj dystans, aż psy będą całkiem blisko siebie, np. będzie je dzielić jedynie ulica. Nie zatrzymuj się z psem, ale po prostu przechodź z nim jak na normalnym spacerze i sowicie nagradzaj go, jeśli zachowuje spokój. Jeżeli jest zestresowany, oznacza to, że któryś z wcześniejszych etapów nie został właściwie wypracowany i musisz się cofnąć do tego, na którym pies czuł się dobrze.

Nauka podstawowych komend

Nauka komend nie tylko pozwoli zwiększyć pewność psa i zbudować silną więź między Wami, ale sprawi, że będziesz miał realną szansę właściwie reagować w trudnych sytuacjach. Jeśli np. Twój pies boi się obcych psów bądź ludzi i natychmiast chce przed nimi uciekać, możesz go zatrzymać nie siłą, ale skupieniem na sobie uwagi. Pies, który będzie się w Ciebie wpatrywał w oczekiwaniu na smakołyk, może nawet nie zauważyć, jak szybko pojawi się i minie „zagrożenie”.

Dowiedz się więcej z tekstu: Nauka komend dla psa – siad, leżenie, przychodzenie.

Budowanie odwagi u psa adoptowanego ze schroniska

Adopcja psa ze schroniska jest rzeczą godną pochwały. Decydując się na taki krok, ratujesz psa, który teraz ma szansę na spokojne i szczęśliwe życie. Nie oczekuj jednak tego, że pies schroniskowy „będzie Ci wdzięczny” tylko za to, że wziąłeś go pod swój dach. Choć jest to powszechne przekonanie, jest ono… błędne. Pomimo tego, że bardzo chcemy w to wierzyć, psy nie znają takich emocji jak m.in. wdzięczność czy poczucie wstydu (kiedy zatem pies patrzy na Ciebie „zawstydzony”, gdy zrobi coś złego, nie wstydzi się, ale najprawdopodobniej boi się i wysyła do Ciebie tzw. sygnały deeskalacyjne).

Wszystko to sprawia, że musisz przygotować się na pracę z psem schroniskowym. Taki pies, z bardzo dużym bagażem doświadczeń (często niestety przykrych, a nawet traumatycznych), może być zupełnie pozbawiony pewności siebie, lękliwy, a nawet z tego powodu agresywny. Co zatem możesz zrobić?

  1. Daj psu czas na poznanie nowego otoczenia, które od teraz będzie jego domem.
  2. W żadnym wypadku do niczego nie zmuszaj psa siłą (wspomniany wyżej flooding).
  3. Poświęć psu jak najwięcej czasu, aby mógł Cię poznać i tym samym zaufać.
  4. Stawiaj jasne granice i przede wszystkim zachowaj konsekwencje w swoich postanowieniach – psy bardzo lubią zasady i przewidywalne środowisko, bo dzięki nim czują się bezpiecznie.
  5. Postępuj wedle wyżej wymienionych zasad, tj. ucz psa podstaw posłuszeństwa metodami pozytywnymi i sięgnij po przeciwwarunkowanie, jeśli pies boi się określonych bodźców.

Przeczytaj też nasz artykuł: Wychowanie psa i oduczanie go niewłaściwych nawyków.

Kiedy sięgnąć po pomoc specjalisty?

Czasem, pomimo najlepszych chęci i zaangażowania, Twoje działania mogą nie przynosić oczekiwanych efektów. W takiej sytuacji zwróć się o pomoc do doświadczonego behawiorysty. Wspólnie z pewnością uda się Wam wyznaczyć plan działania i metodą małych kroków doprowadzicie do poprawy. Bądź także w stałym kontakcie z zaufanym lekarzem weterynarii, bo niewykluczone, że pies ze schroniska będzie potrzebował nie tylko terapii behawioralnej, ale także pomocy medycznej.

Pedigree imagery
Kup online