Wielu opiekunów czworonogów zmaga się z problemem polegającym na tym, że ich pies skacze na ludzi. Takie sytuacje zdarzają się zwykle w momentach, gdy wracamy do domu z pracy (a niekiedy nawet z krótkiego wyjścia po zakupy) lub gdy odwiedzają nas goście. Nie jest to ani przyjemne, ani bezpieczne, zwłaszcza jeżeli pies skacze na dzieci w równym stopniu, co na dorosłych. Jak oduczyć psa skakania?
Spis treści:
- Dlaczego mój pies skacze? Jak oduczyć psa skakania na właściciela?
- Jak oduczyć psa skakania na ludzi?
- Jak oduczyć psa skakania i podgryzania?
Dlaczego mój pies skacze? Jak oduczyć psa skakania na właściciela?
Skakanie, lizanie, piszczenie, a niekiedy także popuszczanie moczu, to typowe niepożądane zachowania stęsknionego pupila, który wita się ze swoim opiekunem. Choć z naszego punktu widzenia takie objawy radości są nieprzyjemne, dla czworonoga stanowią naturalny sposób, aby okazać nam swoje przywiązanie. Zwierzę często przestaje panować nad swoimi emocjami już w chwili, gdy słyszy dźwięk klucza w zamku lub kroki świadczące o tym, że zbliżamy się do mieszkania. W konsekwencji często taranuje nas swoim ciałem, podcinając nogi lub usiłując dosięgnąć językiem naszej twarzy. Takie zachowanie może skutkować kontuzjami lub stratami materialnymi (np. przewróconą doniczką lub połamanym stojakiem na parasole). Jak oduczyć psa skakania na drzwi i ludzi?
Przede wszystkim pamiętajmy o tym, że to my sprawujemy kontrolę nad sytuacją. Jeżeli nasz towarzysz usiłuje na nas wskoczyć, możemy ignorować go do momentu, w którym się uspokoi. Nie patrzmy na niego, nie mówmy do niego i unikajmy kontaktu fizycznego. Przywitanie się z psem powinno nastąpić dopiero wówczas, kiedy wszystkie jego łapki stoją na podłodze. Aby zmniejszyć dystans, możemy wówczas kucnąć obok podopiecznego, a także dać mu ulubiony przysmak w nagrodę za prawidłowe zachowanie.
Drugą opcją jest nauczenie psa tzw. zachowania zastępczego. Chodzi o osiągnięcie stanu, w którym zwierzę zacznie kojarzyć nasz powrót do domu z koniecznością wykonania jakiegoś zadania – np. podania nam łapy, znajdując się w pozycji siedzącej. Kluczem jest tu wybranie takiej czynności, która wyklucza możliwość skakania (nie da się np. skakać i siedzieć jednocześnie). Wymaga to nieco dłuższej i bardziej wytężonej pracy behawiorystycznej, jednak jest możliwe i z całą pewnością bardzo efektywne.
Dobrym sposobem na ostudzenie gorących emocji czworonoga jest również odwrócenie jego uwagi. Po przekroczeniu progu mieszkania możemy wręczyć mu ulubioną zabawkę lub rozsypać na podłodze kilka granulek karmy. Po kilku minutach entuzjazm czworonoga w naturalny sposób osłabnie, a my będziemy mogli spokojnie się z nim przywitać. Pamiętajmy, tylko aby głaskać go powolnymi, uspokajającymi ruchami – to pomoże na dłużej utrzymać jego temperament w ryzach.
Nieco zaskakującą, choć równie skuteczną metodą, jest zniknięcie z pola widzenia psa w chwili, gdy zaczyna on zachowywać się niewłaściwie. Otwieramy drzwi mieszkania i nasz świat zostaje przesłonięty przez uroczy pyszczek, który jednak znajduje się zdecydowanie zbyt blisko naszej twarzy? Odsuńmy pupila delikatnie i wyjdźmy ponownie na korytarz. Warto pamiętać, że entuzjastyczne zachowanie czworonoga to nic innego jak wyraz radości spowodowany faktem, że nareszcie wróciliśmy do domu. Nasze przybycie jest dla niego swoistą nagrodą za kilka godzin samotnego oczekiwania naszego powrotu. Jeśli zatem niewłaściwe zachowanie sprawia, że nagroda – czyli my – ponownie znika, pies będzie robił wszystko, aby ją odzyskać. Prawdopodobnie nie zrozumie naszych intencji za pierwszym czy za drugim razem, jednak z czasem uświadomi sobie, że skakanie jest jednoznaczne z naszym wyjściem z domu. Oczywiście nie musimy tkwić na korytarzu przez długi czas. Zostańmy tam przez kilkadziesiąt sekund, czekając na potencjalne uspokojenie się czworonoga. W razie konieczności należy powtórzyć całą operację.
Bardzo ważnym warunkiem szybkiej i efektywnej nauki jest to, aby wzmacniać pupila w sposób pozytywny. Chwalmy za postępy, natomiast bezwzględnie unikajmy kar oraz podnoszenia głosu. Wspieranie i motywowanie do działania przynosi znacznie lepsze rezultaty, niż skupianie uwagi na błędach. Pogłębia też naszą relację z czworonogiem, co zachęca go do bycia grzecznym i sprawiania nam w ten sposób przyjemności.
Oczywiście mowa ciała psa jest znacznie bardziej rozbudowana i skakanie może również świadczyć o chęci zabawy. Ramowo możemy przyjąć, że takie zachowanie stanowi oznakę ekscytacji, silnych emocji lub rozpierającej pupila energii. Pamiętajmy, że nie należy tego lekceważyć. O ile podskakujący pod naszymi nogami szczeniak może wyglądać uroczo i zabawnie, wyrośnięty pies, który nauczył się już, że taki sposób zwracania na siebie uwagi jest przez nas akceptowany, może już stanowić źródło szkód i frustracji.
Jak oduczyć psa skakania na ludzi?
Wiemy już, jak oduczyć psa skakania na właściciela – a co z osobami obcymi, np. gośćmi? Nadmierny entuzjazm czworonoga wobec nieznajomych może być poczytany jako wyraz agresji z jego strony lub niegościnność z naszej. Aby uniknąć nieporozumień na tym tle, warto nauczyć pupila dobrych manier, zanim jeszcze zaczniemy zapraszać osoby trzecie do domu. Mogą nam w tym pomóc nasi przyjaciele, którzy zostaną uprzednio poinformowani, jakich zachowań mogą się spodziewać po psie oraz jak na nie reagować. Jeżeli sytuacja ma miejsce w domu, gość powinien zwrócić uwagę na zwierzę dopiero wówczas, gdy spokojnie podejdzie, aby się przywitać. Nie należy patrzeć czworonogowi prosto w oczy ani szeroko się uśmiechać (pokazywać mu zębów). Niewskazana jest również nadmierna wylewność, ponieważ entuzjazm z naszej strony prawie na pewno zostanie przez psa odczytany jako zachęta do ponownych szaleństw. Jeżeli pupil zacznie skakać, należy wznowić ignorowanie go. Opcjonalnie można również delikatnie przesuwać go na bok, cały czas nie patrząc w jego stronę.
Spotkanie znajomych na ulicy (obojętnie, czy rzeczywiste, czy zainscenizowane na potrzeby uczenia psa) powinno przebiegać w podobny sposób. Mamy tu ułatwienie w postaci smyczy i obroży lub szelek, które nasz pupil nosi podczas spaceru. Możemy użyć tego osprzętu w celu delikatnego przesunięcia czworonoga na bok lub zbliżenia go do siebie. Warto, aby pupil znał już podstawowe komendy, takie jak „siad” oraz „do nogi”. Jeżeli pies zachowuje się poprawnie, należy go nagrodzić, jednak wciąż zachowywać powściągliwość emocjonalną.
Jak oduczyć psa skakania i podgryzania?
Żucie i gryzienie to naturalne potrzeby każdego szczekającego czworonoga. Powinny być one realizowane na drodze zabawy odpowiednimi przyrządami kynologicznymi (gryzakami, szarpakami), a także podczas spożywania posiłków (pełnoporcjowa karma sucha sprawdza się tu bardzo dobrze). Karmy uzupełniające – tzw. przysmaki dla psa – zwykle również nadają się do chrupania (np. Pedigree® Markies), alternatywnie mogą mieć konsystencję idealną do żucia (np. Pedigree® Jumbone). W obu przypadkach stanowią doskonałą pomoc podczas szkolenia, którego celem jest odpowiedź na pytanie, jak oduczyć psa skakania i gryzienia.
Treningi z podopiecznym powinny rozpocząć się już w pierwszych dniach jego pobytu w naszym domu. Naukę prawidłowych zachowań możemy prowadzić sami lub na początku wspomóc się wiedzą i doświadczeniem wykwalifikowanych psich behawiorystów. Najważniejszymi zasadami są tu jasne przedstawienie zasad oraz konsekwentne ich egzekwowanie. Nie ma określonej granicy wiekowej, przed którą nasz czworonożny towarzysz powinien rozpocząć szkolenie. Im szybciej, tym lepiej, ponieważ szczenięta chłoną nową wiedzę i umiejętności znacznie intensywniej, niż osobniki dorosłe. Rasa psa również nie ma tu znaczenia, ponieważ każde zwierzę można – a nawet trzeba – wychować.
Dlaczego pies gryzie nasze dłonie, stopy lub łydki? Przyczyny takich zachowań mogą być różne, jednak zazwyczaj nasz pupil nie ma intencji zrobienia nam krzywdy. Jeżeli jest młody, gryzienie może być oznaką ząbkowania i związanego z tym świądu w obrębie dziąseł. W takim wypadku należy wręczyć szczenięciu gryzak, a najlepiej zapewnić mu dostęp do różnorodnych zabawek kynologicznych, tak aby mógł wybrać swoją ulubioną.
Drugą możliwą przyczyną podgryzania naszego ciała (a często również ubioru – np. kapci) przez psa jest nuda. Jeżeli nasz pupil nie wie, co ze sobą zrobić, często poszukuje interesującego zajęcia, które dodatkowo pozwoli mu stracić nieco nadmiarowej energii. Dbajmy o to, aby zapewnić zwierzęciu odpowiednią ilość ruchu w ciągu dnia – co najmniej jeden 30-minutowy spacer, w którego trakcie znajdzie się czas na bieganie oraz zabawy z psem.
Podgryzając nasze łydki czy dłonie, nasz pupil może również próbować zwrócić na siebie naszą uwagę. Pamiętajmy, aby codziennie okazywać mu czułość, a także doceniać jego grzeczne zachowania. Jeżeli w naszym domu mieszka więcej niż jedno zwierzę, upewnijmy się, że żadne z nich nie ma powodu do zazdrości o czas poświęcany temu drugiemu. To bardzo ważne nie tylko dla wychowania naszego psa, ale również dla jego samopoczucia psychicznego.
W przypadku trudności związanych z ułożeniem psa możemy udać się po poradę do doświadczonego behawiorysty lub lekarza weterynarii.
