Szpic miniaturowy

Szpic miniaturowy, inaczej pomeranian, to uroczy, aktywny, zawsze chętny do zabawy pies o atrakcyjnym umaszczeniu, który podczas wyprowadzania na spacer zwraca uwagę wielu przechodniów. Mimo niewielkich gabarytów ten radosny czworonóg ma bardzo wyrazisty charakter i lubi dokazywać. Co warto wiedzieć, zanim podejmiemy decyzję o zakupie szpica miniaturowego? Kto będzie najlepszym opiekunem dla pomeraniana? Oto najważniejsze informacje o charakterze i wymaganiach tej małej rasy psów.

Spis treści:

1. Podstawowe informacje
2. Historia rasy szpica miniaturowego
3. Jak wyglądają szpice miniaturowe?
4. Jak pielęgnować psy rasy szpic miniaturowy?
5. Jaki charakter mają szpice miniaturowe?
6. Jak długo żyją szpice miniaturowe?
7. Ciekawostki o szpicach miniaturowych
8. Wskazówki żywieniowe dla opiekunów szpiców miniaturowych
9. Jak nazwać psa rasy szpic miniaturowy?
10. Ile kosztują szpice miniaturowe?

Podstawowe informacje

Rozmiar	wzrost: 18–22 cm (zarówno pies, jak i suka) masa ciała: 1,9–3,5 kg
Sierść	podwójna sierść: długi i prosty włos okrywowy, bardzo gęsty podszerstek umaszczenie: białe, czarne, czarne podpalane, kremowe, szare, brązowe, jasnobrązowe, pomarańczowe, szare cieniowane, łaciate
Charakter	towarzyski, radosny, szczekliwy, uparty, przyjazny, pewny siebie
Długość życia	12–16 lat

Historia rasy szpica miniaturowego

Część miłośników urody pomeranianów nie zdaje sobie sprawy, że szpice uznawane są za jedną z najstarszych ras na świecie. Przodkiem szpica miniaturowego był pies torfowy z epoki kamiennej. Pierwsze wzmianki o szpicach miniaturowych pochodzą z XIX wieku, zostały spisane na niemieckich terenach pomorskich (to m.in. na Pomorzu rozpoczęła się hodowla tych zwierząt, stąd zamiennie stosowana nazwa pomeranian). W połowie XIX wieku szpice zyskały dużą popularność na terenie całej Europy, szczególnie w Anglii oraz Niemczech, jako typowe psy do towarzystwa. Były pupilami wyższych sfer, a już w 1870 roku zostały uznane za rasę. Tamtejsze szpice były jednak znacznie większe od znanych dziś bardzo małych, około 3-kilogramowych pomeranianów (mogły ważyć nawet 10–12 kg). Brytyjscy kynolodzy usilnie dążyli do stworzenia psa o mniejszych rozmiarach i gęstszej sierści. W ten sposób powstał szpic miniaturowy z obfitym, wełnistym podszerstkiem. 

W klasyfikacji Międzynarodowej Federacji Kynologicznej (FCI – Fédération Cynologique Internationale) pomeraniany znajdują się w grupie 5 szpiców i psów pierwotnych oraz w sekcji 4 szpiców europejskich.

Jak wyglądają szpice miniaturowe?

Jak wygląda szpic miniaturowy? Zgodnie ze wzorcem pomeranian waży nie więcej niż 3,5 kg, a jego wysokość w kłębie wynosi około 18–22 cm. Porusza się z gracją, ma niewielką, szeroką głowę, małe, spiczaste uszy oraz oczy o migdałowym kształcie i ciemnej barwie. Za sprawą podwójnej sierści, gęstego, wełnistego podszerstka i długiego włosa okrywowego zarys sylwetki szpica miniaturowego nie jest dobrze widoczny. Zwierzę ma zakręcony, bardzo puszysty ogon, który nosi nad grzbietem. Jeśli chodzi o kolor umaszczenia, dużą popularnością cieszą się białe, brązowe, kremowe i czarne pomeraniany (występują w wielu barwach szaty).

Jak pielęgnować psy rasy szpic miniaturowy?

Każdy potencjalny opiekun szpica miniaturowego powinien zdawać sobie sprawę z tego, że ten pies wymaga codziennego czesania (np. metalowym grzebieniem o wąskich ząbkach). Dzięki temu zapobiegniemy powstawaniu nieestetycznych kołtunów. Wskazane są też regularne kąpiele (mniej więcej raz w miesiącu, z użyciem szamponów dostosowanych do okrywy włosowej). Konieczne jest również obcinanie pazurów (ze względu na niską masę ciała szpic nie ściera ich samodzielnie) i sprawdzanie stanu uszu, aby upewnić się, czy są czyste i nie wdała się żadna infekcja. Należy przyzwyczajać pomeraniana do tego typu zabiegów od wieku szczenięcego, wówczas przyjmie je ze spokojem i nie będzie protestował w przyszłości, uznając tego typu czynności za oczywisty aspekt pielęgnacji. Co ważne, nigdy nie powinno się golić szpiców miniaturowych. Bardzo prawdopodobne jest, że raz ścięta sierść nie odzyska już atrakcyjnego, pierwotnego wyglądu. Aby skrócić warstwę okrywową futra, najlepiej skorzystać z usług profesjonalisty i wybrać się do groomera.

Jaki charakter mają szpice miniaturowe?

Szpic miniaturowy potrzebuje czułości, jest pełen energii i ma serdeczną naturę. To oddany towarzysz i typowy pieszczoch, który bardzo przywiązuje się do swojego opiekuna. Nie lubi zostawać na dłuższy czas sam, musimy więc poświęcić mu sporo uwagi i troski, aby czworonóg był szczęśliwy. Nie wymaga długich spacerów, ale potrzebuje zabaw i ruchu, z pewnością będzie chętnie uczestniczył w różnych sportach kynologicznych. Jego naturalną potrzebę gryzienia i żucia w pełni zaspokoją gryzaki, piłki i maskotki. Szpic miniaturowy jest bardzo czujny i szczekliwy (ze względu na dużą chęć stróżowania), nie przepada też za nieznajomymi (wykazuje nieufność w stosunku do obcych). Pomeranian nie przejawia instynktu łowieckiego, może zatem mieszkać pod jednym dachem z kotami i będzie raczej do nich przyjaźnie nastawiony. Mimo niewielkich rozmiarów pomeranian charakteryzuje się dużą pewnością siebie i odwagą. Odpowiednio pokierowany przez cierpliwego i konsekwentnego opiekuna będzie źródłem ogromnej radości. Szczenię uczone podstaw posłuszeństwa wyrośnie na zrównoważonego, bezproblemowego psa, który dobrze porozumie się z innymi czworonogami. 

Jak długo żyją szpice miniaturowe?

Szpic miniaturowy nie jest chorowitym psem, zaliczamy go do ras długowiecznych. Średnia długość życia pomeraniana to 12–16 lat. Jednak jak przedstawiciele wielu innych ras, również i szpic ma tendencje do zapadania na pewne schorzenia. Często występującą kontuzją u szpiców miniaturowych jest zwichnięcie przyśrodkowe rzepki (należy więc pilnować psa, aby nie zeskakiwał z dużych wysokości). Pomeranian ma predyspozycje do odkładania się kamienia nazębnego i chorób przyzębia. Inne, typowe problemy zdrowotne w przypadku tej rasy to: przetrwały przewód Botalla, choroby oczu, wypadanie włosów, wnętrostwo, zapadająca się tchawica, cukrzyca, hipoglikemia i niedoczynność tarczycy. Rzadko spotykaną, ale uciążliwą chorobą jest alopecia X, która objawia się utratą sierści (ta dolegliwość dotyka również inne rasy, takie jak chow-chow czy pudle miniaturowe). Psy z tym schorzeniem powinny być chronione przed promieniowaniem słonecznym UV.

Ciekawostki o szpicach miniaturowych

1. Ojczyzną szpica miniaturowego są Niemcy.
2. Szpice miniaturowe bardzo lubią kopać w ziemi.
3. Jednym z najpopularniejszych psów tej rasy był szpic o imieniu Boo, którego losy śledziło w mediach społecznościowych ponad 17 mln fanów.

Wskazówki żywieniowe dla opiekunów szpiców miniaturowych

Optymalnym sposobem żywienia szpiców miniaturowych jest dieta mieszana – mokra i sucha karma. Takie menu dostarcza wszystkie niezbędne składniki odżywcze- w tym  minerały i witaminy oraz pozwala na skorzystanie z zalet obu typów pożywienia. Ważne, aby pies otrzymywał pełnoporcjową karmę wysokiej jakości, dostosowaną do jego zapotrzebowania energetycznego (dedykowaną dla psów ras miniaturowych). Ze względu na tendencję szpiców do odkładania się kamienia nazębnego, warto regularnie podawać im gryzaki dentystyczne. Jak często powinien jeść czworonóg? Optymalne będą 2–4 porcje w ciągu dnia.

Jak nazwać psa rasy szpic miniaturowy?

Przykładowe imiona dla suki szpica miniaturowego: Bella, Czika, Fiona, Luna, Sushi. 
Przykładowe imiona dla psa szpica miniaturowego: Foks, Laluś, Pazurek, Pimpek, Reks.

Ile kosztują szpice miniaturowe?

Nie da się ukryć, że szpice miniaturowe są obecnie jedną z najpopularniejszych i tym samym droższych ras. Wiele osób zastanawia się, ile mniej więcej kosztuje pomeranian. Zdrowy przedstawiciel tej rasy z rodowodem to wydatek rzędu co najmniej 3500–4000 złotych. Jeśli szczenię ma utytułowanych rodziców i pochodzi z renomowanej hodowli, cena może być dwukrotnie wyższa. Szpice przeznaczone na wystawy mogą kosztować nawet 10 000 złotych i więcej.  Warto mieć świadomość, że cena szczenięcia uwzględnia również opiekę nad matką przez całe jej życie, profilaktykę i leczenie weterynaryjne, socjalizację, żywienie itd.

Podsumowując, szpic miniaturowy to wesoły, energiczny i zadziorny pies, który uwielbia być w centrum uwagi. Jeśli chcemy, aby był szczęśliwy i zdrowy, musimy zaspokajać jego potrzeby behawioralne i pamiętać o codziennej pielęgnacji. Szpic nadaje się zarówno do mieszkania w bloku, jak i w domu jednorodzinnym, łatwo adaptuje się w każdych warunkach. Bywa szczekliwy i lubi pokazywać swoją niezależność. Jeśli wykażemy się cierpliwością i konsekwencją w jego wychowaniu, uczynimy z pomeraniana idealnego towarzysza naszej rodziny.