Rozwój szczenięcia

Okres neonatalny (Pierwsze 2 tygodnie od momentu narodzin)

W tym okresie szczenięta są całkowicie bezradne i zależne od swojej matki.

Na tym etapie szczenię większość czasu poświęca na spanie albo jedzenie. Po urodzeniu szczenięta mają zamknięte oczy i przewody słuchowe, ale są wrażliwe na dotyk i zapach. Oczy otwierają się około 10-14 dni od narodzin, przy czym szczenięta nie reagują na światło i bodźce ruchowe aż do czasu wkroczenia w okres przejściowy (w wieku 2-3 tygodni).

W okresie neonatalnym szczenię ma ograniczoną zdolność ruchu - jest w stanie tylko wolno się czołgać. Jeżeli zostanie oddzielone od matki, zaczyna wydawać dźwięki i czołgać się, kołysząc łebkiem na boki, próbując w ten sposób ją znaleźć. Na tym etapie szczenięta mają zmniejszoną zdolność regulowania temperatury swojego ciała, a w utrzymaniu ciepłoty ciała są zależne od matki i reszty miotu.

W okresie neonatalnym szczenięta żywią się wyłącznie mlekiem matki. Funkcje wydalnicze są stymulowane przez matkę, które liże im okolice anogenitalne. Ona też utrzymuje posłanie w czystości zjadając wszelkie nieczystości.

Dowiedziono, że krótkotrwałe dotykanie szczeniąt przez pierwsze dwa tygodnie ich życia ma korzystny wpływ na ich późniejsze zachowanie.

W chwili narodzin

Twoje szczenię może czołgać się do przodu, ale jego oczy i przewody słuchowe są zamknięte.

Pierwsze 24 godziny

Ważne jest, aby w ciągu pierwszy 24 godzin po narodzinach szczenięta spożyły siarę od matki, ponieważ zawiera ona przeciwciała i inne substancje odpornościowe, które pomagają chronić nowonarodzone szczenięta przed chorobami.

2 tygodnie

Oczy i przewody słuchowe Twojego szczenięcia zaczynają się otwierać, chociaż wzrok i słuch mogą być na początku słabe. Twoje szczenię jest bardzo podatne na robaki, należy więc je teraz odrobaczyć.

Okres przejściowy (2-3 tydzień)

Jest to zapewne najbardziej wpływowy okres w życiu szczenięcia. Większość tego, czego zwierzę się w tym okresie nauczy, może pozostać do końca jego życia. W tym okresie szczenię rozwija umiejętności społeczne i zdobywa wiedzę o swoim środowisku. Kluczową rzeczą w dalszej części tego okresu jest to, aby napotykało na swojej drodze tyle osób, rzeczy i sytuacji, ile może napotkać w późniejszym życiu, włączając krótkie okresy samotności, wizyty u lekarza weterynarii oraz podróże samochodem,

W 3 tygodniu życia szczenię zaczyna reagować wzdrygnięciem na głośne dźwięki, będzie starać się stawać i chodzić, i może po raz pierwszy spróbować zaszczekać!

Psy, podobnie jak ludzie, mają dwa komplety zębów. Pierwszy z nich, zęby czasowe zwane też mlecznymi, zaczynają się w tym wieku wyrzynać.

6 - 9 tydzień

6 tydzień to czas na pierwsze szczepienie Twojego psa. (Drugie będzie miało miejsce 2 do 4 tygodni później)

W wieku 6-8 tygodni Twoje szczenię zostanie całkowicie odsadzone i będzie dostawać cztery lub pięć niewielkich posiłków dziennie.

W 6 - 9 tygodniu szczenięta zazwyczaj opuszczają swoją matkę i pozostałą część miotu i idą do swoich nowych domów. Porozmawiaj z hodowcą na temat szczepień i odrobaczenia, którym poddane zostało Twoje szczenię. Dobrym rozwiązaniem przed odebraniem szczenięcia jest też rozmowa z lekarzem weterynarii na temat szczepień, i kastracji. Jest to kluczowy okres, ponieważ szczenię jest teraz najbardziej podane na socjalizację, więc dobrze by było, gdyby doświadczyło szeregu różnorodnych sytuacji, ludzi, dźwięków i środowisk, aby rozwinąć wszystkie ważne umiejętności społeczne, które wykorzysta w późniejszym życiu. Szczenię może wychodzić na dwór przed zakończeniem szczepień pod warunkiem, że jest niesione i nie jest stawiane na ziemi albo w innych miejscach odwiedzanych przez psy.

8-12 tygodni

Liczbę posiłków, jakie dziennie spożywa szczenię, można teraz ograniczyć do czterech. Jest to także czas na drugie szczepienie. Ważne jest, aby zapytać lekarza weterynarii, ile dni po szczepieniu należy odczekać, aby szczenię mogło bezpiecznie wychodzić na dwór w miejscach publicznych i spotykać się z innymi psami.

Okres młodzieńczy (Od 12 tygodnia po okres dojrzewania)

Do czasu, gdy szczenię wejdzie w okres młodzieńczy, największe zmiany już się dokonają. Wszystkie narządy zmysłów będą w pełni rozwinięte i zwolni się tempo ich rozwoju.

Okres młodzieńczy trwa jednak aż do okresu dorosłości, więc do tego czasu należy podawać zwierzęciu karmę dla szczeniąt. Długość tego okresu waha się od roku (w przypadku mniejszych ras) do 18-24 miesięcy w przypadku ras dużych i olbrzymich. W tym czasie Twoje szczenię będzie rosło i przechodziło zmiany fizyczne, o których możesz nie wiedzieć.

W wieku sześciu miesięcy szczenięta mają podobne umiejętności motoryczne, jak osobniki dorosłe, przy czym mogą w tym względzie zachodzić różnice osobnicze i środowiskowe. W wieku około 7 miesięcy zęby mleczne zostają w pełni zastąpione stałymi (proces wymiany zębów rozpoczyna się w wieku około 3 miesięcy i 3 tygodni)

Nadal należy socjalizować szczenię i wprowadzić program szkoleń. Szczenięta są w stanie skupić swoją uwagę tylko na krótki czas, mogą też być pobudliwe, dlatego szkolenie powinno być krótkie, spójne i zabawne.

Dojrzałość płciowa przejawia się pierwszą rują u suk oraz zdolnością krycia z powodzeniem u psów. Szczenięta osiągają dojrzałość płciową w wieku około sześciu - siedmiu miesięcy, przy czym samce wykazują zainteresowanie płcią przeciwną już wcześniej.

Jednak nawet wtedy, gdy szczenięta są dojrzałe płciowo, wciąż nie uznaje się ich za dorosłe psy.

Jest to właściwy moment na omówienie opcji kastracji z lekarzem weterynarii.

Okres dojrzewania

Szczenięta dojrzewają bardzo szybko. Im mniejsza rasa, tym szybciej osiąga ona dojrzałość. W przypadku małych ras, okres dojrzewania zaczyna się już w wieku 5 miesięcy. W przypadku większych ras może się on rozpocząć dopiero w 9 lub 10 miesiącu życia, a duże rasy wkraczają weń w 12-18 miesiącu życia.

W zależności od wielkości rasy szczenięcia, okres dojrzewania będzie trwać od kilku miesięcy do roku. (Gdy pies osiągnie dojrzałość, szybkość z jaką się starzeje, ulegnie zmniejszeniu. Pomimo mitu „siedmiu lat”, dojrzałe psy starzeją się z prędkością, w której jeden „ludzki” rok odpowiada Czterem „psim”.

Rozpoznanie dojrzewania u psa

Gdy Twój pies osiągnie wiek dojrzewania, możesz w jego zachowaniu dostrzec niektóre bądź wszystkie z podanych niżej oznak:

• agresja
• mnóstwo energii
• krótki czas skupienia uwagi
• kiepska socjalizacja
• nieposłuszeństwo
• skłonność do ucieczek
• odruchy kopulacyjne z nogą (samce)
• obsesyjne próby wskakiwania na inne psy.

Radzenie sobie z okresem dojrzewania u psa

Po całej tej ciężkiej pracy włożonej w szkolenie szczenięcia, okres dojrzewania psa może być frustrujący.

Instynkt podpowiada psu, że już czas sobie połazić, pokazać się, wszędzie zostawić swój zapach i odgonić konkurentów. Wyzwaniem dla Ciebie będzie danie psu nieco wolności, a jednocześnie nie doprowadzanie do zbyt wielu niekomfortowych sytuacji z udziałem innych psów.

Rytualne walki

Gdy dojrzewające psy rzucają sobie nawzajem wyzwanie, przepychanka jest niemal nieunikniona, ale bardzo mało prawdopodobne jest, aby zakończyła się obrażeniami. Gdy już jeden z nich ustali swoje pierwszeństwo, walka z reguły dobiega końca w ciągu kilku sekund. Elementem okresu dojrzewania jest też uczenie się zasad. Tak więc nie trzymaj swojego „nastolatka” z dala od innych psów – w przeciwnym razie wyrośnie na sfrustrowanego i niedostatecznie zsocjalizowanego psa. (Właściwie zsocjalizowane szczenięta będą udawać, że gryzą, nie robiąc przy tym krzywdy – jeżeli Twój pies zrani innego, to będzie potrzebować specjalistycznego szkolenia powstrzymującego takie odruchy.)

Zwiększ intensywność szkolenia

W tym momencie kluczowe znaczenie ma dalsza praca nad każdym aspektem szkolenia psa: dużo chwal i nagradzaj swoje zwierzę, aby zwiększyć u niego poczucie własnej wartości. Nie poddawaj się – okres dojrzewania nie trwa wiecznie.