Zanim zawita w Twoje progi szczenię lub dorosły pies, jest kilka rzeczy, które musisz przygotować, aby mieć pewność, że zwierzę poczuje się komfortowo w swoim nowym domu i będzie szczęśliwe.
Miski dla psa na karmę i na wodę powinny mieć grube dno i być wykonane z ceramiki albo stali nierdzewnej. Miski plastikowe zapewne skończą jako gryzaki, a pozostałe na misce ślady po zębach mogą stać się rajem dla bakterii i spowodować uszkodzenia zębów i dziąseł. Ciężką miskę trudniej będzie też psu (i Tobie) przez przypadek przewrócić.
Dobrze, aby Twój pies miał przy obroży identyfikator z telefonem opiekuna. Możesz zamówić taki identyfikator przez Internet albo kupić w lokalnym sklepie zoologicznym.
Ze względu na to, że obroża może się zsunąć albo przerwać, zalecamy czipowanie psa: to szybka, bezbolesna, trwała i skuteczna metoda. Poproś lekarza weterynarii o zaczipowanie psa, a będziesz mieć o wiele większą szansę na to, że ponownie będziecie razem, gdy się zgubi. Dowiedz się u hodowcy lub w schronisku, czy szczenię lub dorosły pies ma już mikroczip, a następnie zarejestruj go w jednej z dostępnych on-line baz danych.
Możesz zaczipować psa u lekarza weterynarii. Pamiętaj, żeby zaraz po zaczipowaniu pupila umieścić swoje dane kontaktowe i numer transpondera psa w rejestrach dostępnych w Internecie. Tylko w ten sposób istnieje możliwość szybkiego powrotu zwierzęcia do domu, jeśli się zgubi.
Psy uwielbiają gryźć, a ząbkujące szczenię pogryzie wszystko, co tylko wpadnie mu w łapy. Jeżeli więc chcesz ocalić swoje skarpetki, buty i sofę, kup swojemu szczenięciu lub dorosłemu psu specjalne abawki do gryzienia, na których będzie mógł beztrosko zaspokakajać jedną ze swoich podstawowych potrzeb behawioralnych – potrzebę żucia i gryzienia. Upewnij się, że zabawki te są przeznaczone dla psów w danym wieku i bezpieczne dla zębów pupila tzn. nie spowodują ich pęknięcia lub złamania. I w żadnym przypadku nie zostawiaj szczenięcia lub dorosłego psa samego z czymkolwiek, czym mógłby się zadławić, co mogłoby rozpaść się w drzazgi w jego pysku lub porazić go prądem. Kupuj zabawki właściwie dobrane do wieku, wielkości i możliwości psa, zawsze sprawdzając, czy są wykonane solidnie. Jeśli chcesz się dowiedzieć więcej, przeczytaj nasz artykuł: Wychowanie psa i oduczanie go niewłaściwych nawyków.
Istnieje niewiarygodnie dużo różnych zabawek do gryzienia dla psów – zajrzyj do lokalnego sklepu zoologicznego albo do Internetu. Znajdziesz tam bezpieczne obręcze, piłki, pętle, szarpaki albo frisbee z materiału. Wszystkie one są po to, aby zabawy i sesje szkoleniowe dawały więcej radości – Tobie i Twojemu psu. Ponadto dostępne są rozmaite przysmaki do gryzienia, jak np. Pedigree Jumbone. Tego rodzaju „jadalne zabawki” na pewno przypadną do gustu każdemu psu, a co równie istotne, są zdrowe i bezpieczne w odróżnieniu od np. kości, które mogą doprowadzić do urazów zębów, dziąseł a nawet niedrożności jelit/
Zabiegi pielęgnacyjne nie są dla szczenięcia lub dorosłego psa po prostu sposobem na rozplątanie futra i elegancki wygląd – to tworzące więź doświadczenie, które przypomina zwierzęciu okres, w którym było u boku matki. Idź do sklepu zoologicznego, kup grzebień albo szczotkę do sierści Twojego psa i zaplanuj codzienne sesje pielęgnacyjne. Szczotkę należy dobrać do rodzaju sierści – zapytaj o radę sprzedawcę w sklepie zoologicznym, lekarza weterynarii, groomera, hodowcę, od którego wziąłeś czworonoga, albo opiekunów innych psów takich jak Twój.
Psu trzeba także przycinać pazury i kąpać go od czasu do czasu ( w zależności od rasy Twojego pupila) – warto jest więc wyposażyć się też w obcinaczkę do pazurów oraz szampon i odżywkę dla psów.
Schody, balkony i stawy czy oczka wodne powinny stanowić strefę zakazaną dla wścibskiego szczenięcia, a strategicznie umieszczona ochronna barierka dla psa na schody spełni to zadanie w czasie, gdy nie będziesz mógł pilnować zwierzęcia. Barierka może też pomóc chronić meble i rzeczy przed niepowtrzymanym instynktem gryzienia, jakim kieruje się szczenię.
Być może dostałeś klatkę podróżną, aby zabrać w niej swoje szczenię lub dorosłego psa do domu. Dopóki klatka jest wystarczająco duża, aby zwierzę mogło się w niej komfortowo obrócić, jest doskonała do korzystania z niej także w mieszkaniu. Psy nie mają w naturze załatwiać się na własnym posłaniu, więc klatka to świetna pomoc w nauce czystości w czasie tych pierwszych kilku tygodni, kiedy szczenię lub dorosły pies przyzwyczaja się do swojego nowego porządku dnia. Możesz z niej także korzystać, biorąc psa do samochodu, aby poznał nowe widoki i dźwięki.
Pamiętaj jednak o tym, że zanim zaczniesz korzystać z klatki, musisz przeprowadzić tzw. trening klatkowy polegający na przyzwyczajeniu psa do przebywania w niej. Cała procedura wymaga czasu i powinna odbywać się małymi krokami – nagradzaj psa za każdy dobrowolny „kontakt” z klatką. Umieść w niej jego legowisko, miskę z wodą, zabawki, aby kojarzyła mu się pozytywnie – z miejscem bezpiecznym, z jego własną przestrzenią do wypoczynku. Absolutnie nie zamykaj psa w klatce na siłę. Metoda „floodingu” (z ang. „zalania bodźcem”) jest bardzo niebezpieczna i najczęściej wywołuje skutek odwrotny do zamierzonego – pupil może zniechęcić się do klatki, a nawet zacząć się jej bać! Ponadto, gdy pies zaznajomi się już z klatką i chętnie będzie do niej wchodził (warto wyćwiczyć komendę np. „na miejsce”, „klatka”, itp.), ale nigdy nie odsyłaj go do niej za karę.
Przybycie do nowego domu oznacza dla Twojego psa ogromną zmianę. Jedną z najprzyjemniejszych rzeczy, jakie możesz zrobić, jest danie mu miski takiego samego pokarmu, do jakiego jest przyzwyczajony. To sprawi, że pies poczuje się bezpieczny, a jednocześnie zmniejszy ryzyko wystąpienia biegunki.
Potem możesz zdecydować, jaką karmę chcesz mu podawać. Jeżeli zdecydujesz się na zmianę diety dla psa, odstawiaj dotychczasowy pokarm stopniowo przez okres 5-7 dni, mieszając go z nowym. Ważne jest, aby podawać psu kompletne, zbilansowane pożywienie odpowiednie dla jego wieku i stylu życia.
W Pedigree ponad 50 lat badań nad żywieniem zaowocowało stworzeniem pokarmów, które zawierają dokładnie taką, jaką trzeba mieszankę białka, węglowodanów, witamin i minerałów, tłuszczów i błonnika na każdym etapie życia Twojego psa. Sprawdź nasze karmy dla psów Pedigree.
Nie będzie można wychodzić ze szczenięciem na spacery, dopóki zwierzę nie będzie miało wszystkich odpowiednich szczepień. Ten czas można wykorzystać na przyzwyczajenie pupila do noszenia obroży i chodzenia na smyczy. Dzięki temu te sytuacje nie będą stanowić problemu, gdy nadejdzie czas na zbadanie świata zewnętrznego.
Obroże i smycze mogą być wykonane z rozmaitych materiałów. Zaleca się regulowane obroże z nylonu albo miękkiej skóry, ponieważ rosną razem z Twoim psem. Wyreguluj zapięcie tak, aby można było swobodnie włożyć palec pomiędzy obrożę a szyję zwierzęcia. Regularnie sprawdzaj dopasowanie; zdziwisz się, jak szybko zwierzę rośnie.
Jeżeli masz bardzo małego psa, np. małego teriera albo miniaturkę, lepsze mogą okazać się szelki – łatwiej jest wtedy chronić delikatną szyję. To samo dotyczy dobermanów, których kręgosłup szyjny narażony jest na uszkodzenia. (Pamiętaj, aby zadbać o to, by Twoje szczenię lub dorosły pies zawsze miał identyfikator.)
Nawet jeśli Twój pies uwielbia wylegiwać się w ciągu dnia na podłodze w przejściu do pokoju, na Twoim łóżku czy fotelu, koniecznie powinien mieć swoje własne legowisko. Podobnie jak łóżko dla Ciebie, legowisko dla psa powinno być miejscem wygodnym, dlatego istotny jest jego prawidłowy wybór. Problem z doborem legowiska polega na tym, że nie powinno być ani za duże (bo pies lubi ograniczoną przestrzeń, czuje się wówczas bezpiecznie), ani za małe (bo będzie zwyczajnie niekomfortowe). Jak je dobrać?
Pies powinien mieć możliwość swobodnego wypoczynku w rozluźnionej pozycji leżącej. W związku z tym musisz zmierzyć długość psa od głowy do podstawy ogona. Nie mierz psa, gdy drzemie „zwinięty w kulkę”. Dla bezpieczeństwa do wyniku dodaj jeszcze przynajmniej 10-20 cm.
Zakup właściwego legowiska to jednak dopiero połowa sukcesu. Równie istotną kwestią jest jego umiejscowienie. Często popełnianym przez opiekunów błędem jest położenie legowiska np. przy drzwiach wejściowych, w łazience – ogólnie w ciągach komunikacyjnych, gdzie pies nie ma możliwości spokojnego, bezstresowego odpoczynku. Znajdź więc cichy zakątek w domu, gdzie nikt psu nie będzie przeszkadzał ciągłym chodzeniem w tę i z powrotem.
Poproś opiekunów psów z sąsiedztwa, aby polecili Ci lekarza weterynarii lub sprawdzoną lokalną klinikę. Jak tylko pupil przyzwyczai się do Ciebie i swojego nowego domu, idź z nim na wizytę. Poza ogólną kontrolą, porozmawiaj na temat odrobaczania, szczepień, czipowania oraz kastracji psa.
Na pierwszą wizytę u lekarza weterynarii weź ze sobą kilka smakołyków i rozpieszczaj swojego psa. Przy odpowiedniej klinice i pozytywnym podejściu, wyjście do lekarza weterynarii może być dla czworonoga wydarzeniem radosnym, a nie przerażającym.
Powinieneś porozmawiać z lekarzem weterynarii na temat kosztów leczenia. Dowiedz się też, jakie opcje ubezpieczenia dla zwierząt są dostępne na rynku. Zanim zdecydujesz się na konkretny plan, zastanów się, jakie ubezpieczenie dla psa jest Ci potrzebne, porównaj oferty i zapytaj ubezpieczyciela o sposób rozpatrywania roszczeń.
Kup online
Kliknij, aby kupić od jednego z poniższych sprzedawców.