Zrozumienie zachowania psa to dla opiekuna krok do nawiązania głębszej więzi ze swoim czworonożnym przyjacielem. Psy dają nam sygnały, zarówno za pomocą odgłosów, jak i mowy ciała, a ich odczytanie może nawet pomóc rozwiązać poważniejsze problemy, w tym te behawioralne. Dowiedz się, jak odczytać zachowanie psa i jak reagować w różnych sytuacjach!
Spis treści:
- Co oznacza zachowanie psa? Jak interpretować sygnały?
- Uspokajające i dystansujące zachowania psa – na czym polegają?
- Zachowanie i tryb życia psa – jaki jest między nimi związek?
- Wpływ diety na zachowanie psa
- Dziwne zachowanie psa – jakie objawy powinny nas zaniepokoić?
- Jak czytać zachowanie psa – podsumowanie
Co oznacza zachowanie psa? Jak interpretować sygnały?
Zachowanie psa zawsze powinno się interpretować, patrząc na całokształt, a nie wyłącznie na jeden element ciała czy wydawane odgłosy. Szczekanie lub machanie ogonem może świadczyć zarówno o radości oraz podekscytowaniu, jak i strachu. Do najczęstszych postaw, jakie można zaobserwować u tych czworonogów, należą te ukazujące:
- radość – przede wszystkim zwierzę swobodnie merda ogonem, jego ciało jest zrelaksowane, może też zapraszać do zabawy, np. unosząc zad do góry z jednoczesnym szybkim ukłonem i szczeknięciem, zrelaksowany często lekko mruży oczy, w innych przypadkach spojrzenie jest wyraźnie radosne;
- zaciekawienie – pies będzie miał postawione uszy i szeroko otwarte oczy, ogon zwykle pozostaje sztywno postawiony, możliwe jest również węszenie;
- strach i niepewność – widać je na pierwszy rzut oka w całym ciele psa, które jest spięte i często nieruchome. Czworonóg może pochylać głowę, odwracać bokiem całe ciało lub wyłącznie głowę, cofać uszy, podkulać ogon, stroszyć sierść, a nawet mieć rozszerzone źrenice;
- agresję – symptomy początkowo mogą być podobne do tych wyrażających strach, który jest jedną z głównych przyczyn pojawiania się agresywnego zachowania psów. Do objawów jawnej agresji należą: pokazywanie zębów, warczenie, szczekanie, stroszenie sierści, powolne machnięcia sztywnym ogonem ustawionym poziomo, usztywnione ciało oraz brak reakcji na inne niż źródło agresji bodźce zewnętrzne.
Poza wymienionymi emocjami zachowanie psa może również wskazywać na jego miejsce w hierarchii w stadzie. Pies, który zaakceptował opiekuna jako przewodnika, może okazywać swoje zaufanie i oddanie poprzez pokazywanie brzucha, przysiadanie z utrzymywanym nisko, intensywnie merdającym ogonem, może też pochylać głowę i kłaść uszy po sobie. Prawdopodobnie nie będzie też chciał patrzeć opiekunowi prosto w oczy. Jeśli jednak Twój pupil uważa, że to on jest przywódcą tego stada, będzie jeżył sierść, podnosił uszy i ogon oraz patrzył Ci prosto w oczy. Może też powoli machać ogonem, a nawet nieco powarkiwać.Takie zachowanie zawsze wymaga konsultacji z behawiorystą.
Uspokajające i dystansujące zachowania psa – na czym polegają?
Niekiedy, na przykład podczas spaceru, Twój pupil może natknąć się na różne zachowania innych psów. Nie zawsze są one przyjazne, a czasem zwyczajnie irytujące dla Twojego czworonoga. W takiej sytuacji pies najczęściej stosuje jedną z dwóch strategii: zachowań uspokajających lub dystansujących. Zazwyczaj zwierzęta najpierw wysyłają sygnały uspokajające, a jeśli te zostaną zignorowane przechodzą do sygnałów ostrzegawczych (dystansujących).
Zachowania uspokajające to sygnały świadczące o tym, że Twój pies nie chce wywołać konfliktu z drugim zwierzęciem. Najczęściej będzie to oblizywanie i mlaskanie, charakterystyczne ziewanie, odwracanie głowy, podnoszenie łapy, mrużenie oczu, spowolniony ruch lub całkowite zastygnięcie, machanie ogonem czy nawet położenie się z łapami do góry. W tej strategii mieści się również zaproszenie drugiego psa do zabawy. Twój pupil robi to za pomocą unoszenia zadu i wyciągania wyprostowanych, tylnych łap. Jeśli drugi pies będzie zainteresowany, oba czworonogi powinny zacząć radosną zabawę, ganiając się i zapraszając do niej opiekunów.
W przypadku zachowań dystansujących Twój pupil pokazuje, że nie ma ochoty na kontakt z drugim czworonogiem. Do jego odstraszenia wykorzystuje warczenie, pokazywanie zębów, szczekanie i stroszenie sierści. Takiego ostrzeżenia nie można bagatelizować. Jeśli drugi pies je zignoruje, Twój czworonożny przyjaciel gotów jest go zaatakować.
Zachowanie i tryb życia psa – jaki jest między nimi związek?
Nieodpowiednie zachowanie psa może mieć związek z wieloma czynnikami. Jednym z najczęstszych jest niezaspokojenie naturalnych potrzeb zwierzęcia. Poza oczywistymi potrzebami fizjologicznymi będą to:
- potrzeba aktywności fizycznej i zabawy;
- potrzeba żucia i gryzienia;
- potrzeba kontaktów socjalnych;
- potrzeba odpoczynku;
- potrzeba bezpieczeństwa.
Niespokojne zachowanie psa to często wynik braku zaspokojenia powyższych potrzeb. Wiele zależy również od rasy czy charakteru czworonoga. Jeśli decydujesz się na psa rasy bardzo aktywnej, w tym pracującej czy uwielbiającego biegi charta, musisz zaoferować mu konkretne warunki. Z całą pewnością mieszkanie w bloku i kilka krótkich spacerów na dobę sprawią, że pies nie będzie czuć się dobrze. Aby zapewnić mu poczucie bezpieczeństwa, postaw na naukę pozytywną, opierającą się na nagradzaniu, a jednocześnie zadbaj o stałą, dzienną rutynę, która jest tym zwierzętom niezwykle potrzebna. Wybierz również odpowiednie miejsce na odpoczynek pupila. Powinno się ono znajdować w spokojnym miejscu, w którym nikt nie będzie mu przeszkadzał. Pamiętaj też o przestrzeganiu zasady spokojnego azylu – psie miejsce odpoczynku to obszar, w którym należy zostawić czworonoga w spokoju. Musi czuć, że w tym miejscu nikt nie będzie go niepokoić, co zapewni mu spokój i komfort. Aby zaspokoić potrzebę gryzienia i żucia, koniecznie podaruj zwierzęciu odpowiednie zabawki. Nie mogą to być jednak twarde poroża, czy kości, które mogą uszkadzać zęby zwierzęcia, a dodatkowo Twój pupil mógłby połknąć ich fragmenty, a przez to poranić przewód pokarmowych lub doprowadzić do niedrożności układu pokarmowego. Nieodpowiednie są także wędzone uszy, tchawice itp, które stwarzają ryzyko połknięcia większego kawałka, stającego się ciałem obcym w przewodzie pokarmowym oraz stanowią zagrożenie mikrobiologiczne. Odpowiednio dobrane przysmaki i zabawki pozwolą Ci również uniknąć pogryzionych sprzętów domowych.
Wpływ diety na zachowanie psa
Jak już zostało wspomniane, aby zachowanie psa było prawidłowe i powszechnie akceptowalne, muszą zostać zaspokojone jego najważniejsze potrzeby. Jedną z nich jest właśnie jedzenie. Znaczenie ma tu nie tylko wybór wartościowej, pełnoporcjowej karmy, lecz także sposób oraz pora podawania posiłków.
Psy to zwierzęta względnie mięsożerne( a nawet nazywane wszystkożercami), które mają tendencję do jedzenia do zjadania większej ilości jedzenia niż potrzebują. Dlatego nie powinny mieć stałego dostępu do pokarmu- grozi to nadwagą i otyłością. Dorosłemu psu wystarczą zazwyczaj 2-3 posiłki w ciągu doby podawane o stałych porach. Pozostawiony w miseczce pokarm należy zabrać po około 15-30 minutach od momentu, gdy pies zaczął jeść. Pamiętaj również, aby zadbać o jakość karmy. Musi odpowiadać na wszelkie potrzeby zwierzęcia, dla zachowania doskonałej kondycji i samopoczucia.
Dziwne zachowanie psa – jakie objawy powinny nas zaniepokoić?
Każdy pies jest inny, dlatego często to, co dla jednego będzie naturalne, dla innego może być dziwne i wymagać bliższego przyjrzenia się zwierzęciu. Tym, co powinno szczególnie zaniepokoić, będą wszelkie nagłe i wyraźne zmiany. Jeśli pupil wcześniej był bardzo aktywny, a teraz mógłby spać przez cały dzień albo dotychczas uwielbiał pieszczoty, a teraz pokazuje zęby i warczy, gdy tylko chcesz go dotknąć, warto sprawdzić, czy coś mu nie dolega. Najlepiej skontaktować się w tej sprawie z lekarzem weterynarii, a jeśli nie stwierdzi on nieprawidłowości, również z behawiorystą.
Problemem będzie też agresywne zachowanie psa. Nigdy nie należy na nie pozwalać czy tym bardziej wzmacniać. Sposób na jego zahamowanie zależy w dużej mierze od przyczyny agresji. Może nią być niezaspokojenie naturalnych potrzeb zwierzęcia, przewlekły stres i strach (pojawia się w wyniku traumy np. jako zachowanie bitego psa), a także jako skutek różnych chorób czy poważnych zaburzeń behawioralnych.
Jak czytać zachowanie psa – podsumowanie
Zachowanie psa można odczytywać, patrząc na ogół, a nie szczegół. Merdanie ogonem może mieć różne podłoże, a jego interpretacja zależy od ogólnego zachowania psa oraz wydawanych przez niego dźwięków. Niezwykle istotne jest też zapewnienie zwierzęciu komfortu oraz zaspokojenie jego podstawowych potrzeb. Przed adopcją czy zakupem z hodowli zawsze upewnij się, że wymagania i preferencje danego zwierzęcia będą mogły byc zrealizowane przy Twoim trybie życia. Pamiętaj również, by akceptować potrzeby swojego pupila – jeśli ewidentnie nie polubił jakiejś osoby lub zwierzęcia, nie zmuszaj go do kontaktu, tylko jak najszybciej zażegnaj sytuację konfliktową. A jeśli podejrzewasz u czworonoga głębszy problem, jak najszybciej skonsultuj się z lekarzem weterynarii i behawiorystą, którzy wskażą Ci możliwe rozwiązania.
