Chcąc przygarnąć czworonoga, możemy wybrać się do hodowli lub do schroniska dla zwierząt. Jeżeli nie zależy nam na tym, aby nasz pupil był rasowy, warto rozważyć drugą z wymienionych opcji. Stwarzając nowy, troskliwy dom porzuconemu zwierzęciu, zyskujemy najczystszą przyjaźń i wdzięczność podopiecznego, a także zmieniamy cały jego świat na lepsze. Wiele osób jest zainteresowanych wyłącznie przygarnięciem szczenięcia, jednak są również tacy, którzy pragną stworzyć nowy dom dorosłemu czworonogowi lub nawet psiemu seniorowi. Z jakimi obowiązkami wiąże się decyzja o adopcji starego psa? Sprawdź porady ekspertów Pedigree®!
Spis treści:
- Adopcja starszego psa – jakie warunki należy spełnić?
- Czy adopcje starszych psów różnią się od adopcji szczeniąt?
Adopcja starszego psa – jakie warunki należy spełnić?
Procedura adopcji starszego psa nie różni się formalnie od adopcji młodszych zwierząt. Zanim zgłosimy się do schroniska, powinniśmy dokładnie rozważyć własne potrzeby i oczekiwania oraz zestawić je z potrzebami zwierzęcia. Odpowiedzmy sobie na pytanie, czy będziemy w stanie zapewnić nowemu członkowi rodziny dobrostan, a jednocześnie czy jego obecność wniesie do naszego życia pożądane wartości i emocje? Ma to na celu zapobiegnięcie sytuacji, w której po jakimś czasie od adopcji dojdziemy do wniosku, że był to jednak zły pomysł. Zwierzęta, które wracają do ośrodka, często znoszą to doświadczenie znacznie gorzej niż wówczas, gdy zostały po raz pierwszy porzucone. Zadajmy więc sobie podstawowe pytania:
- Czy stać mnie na przyjęcie czworonoga pod swój dach?
Koszty opieki nad zwierzęciem obejmują nie tylko żywienie psa, ale także jego pielęgnację, szczepienia i inne zabiegi profilaktyczne, a w razie potrzeby również koszty leczenia.
- Czy posiadam w domu odpowiednie warunki, aby przyjąć czworonożnego członka rodziny?
Warto zastanowić się, czy w naszym domu jest odpowiednio dużo przestrzeni, aby pies mógł swobodnie znaleźć tam swoje miejsce. Czy jest jakieś zaciszne miejsce, w którym możemy umieścić legowisko dla czworonoga? Jeżeli mieszkamy w domu otoczonym posesją, powinniśmy upewnić się, że teren jest zabezpieczony stabilnym i szczelnym ogrodzeniem.
- Czy będę w stanie zapewnić mojemu psu codzienne spacery?
15-minutowy spacer z psem mający na celu załatwienie przez pupila potrzeb fizjologicznych powinien odbywać się co najmniej 3 razy dziennie. Raz na dobę powinno się również organizować dłuższe wyjście dla zapewnienia czworonogowi odpowiedniej ilości ruchu. Należy o tym pamiętać bez względu na okoliczności, niezależnie od pogody czy pory roku.
Każdy pies potrzebuje ruchu oraz kontaktu ze swoim opiekunem. Wspólne zabawy są doskonałym sposobem na pogłębienie przyjaźni i zaufania ze strony czworonoga. Podobną funkcję mogą spełniać czynności pielęgnacyjne – wyczesywanie sierści, obcinanie pazurów czy szczotkowanie zębów pupila.
- Czy mam komu przekazać opiekę nad pupilem w przypadku mojej nieobecności?
Urlop, wesele kuzynki czy niespodziewana delegacja z pracy to sytuacje dnia codziennego, które dotyczą każdego z nas. Jeśli jednak nosimy się z zamiarem przygarnięcia czworonoga, w pierwszej kolejności powinniśmy zastanowić się, jak zapewnimy mu opiekę w przypadku naszej nieobecności.
Niektóre schroniska dla zwierząt zastrzegają sobie prawo do wizyty przedadopcyjnej w domu przyszłych opiekunów. Jest to spowodowane chęcią weryfikacji warunków, w jakich pies będzie wychowywany po opuszczeniu placówki. Celem jest również jak najlepsze dopasowanie zwierzęcia do jego nowego domu, tak aby zarówno jego potrzeby, jak i potrzeby opiekunów mogły zostać zaspokojone.
Samo wydanie zwierzęcia nowym opiekunom przebiega zazwyczaj w sposób sprawny, ponieważ szczegóły procedury są omówione podczas wcześniejszych wizyt. Zabranie psa do domu następuje najczęściej po odbyciu kilku spacerów zapoznawczych, które pozwalają stwierdzić, czy pomiędzy czworonogiem a przyszłym opiekunem nawiązało się porozumienie. Osoba zdecydowana na przygarnięcie pupila podpisuje stosowne dokumenty adopcyjne w siedzibie schroniska, niekiedy jest również zobowiązana do uiszczenia niewielkiej opłaty. Przychodząc po odbiór psa, powinniśmy mieć ze sobą obrożę i smycz lub transporter, który pozwoli na bezpieczne przewiezienie pupila do nowego domu.
Czy adopcje starszych psów różnią się od adopcji szczeniąt?
Procedura adopcji starszego psa przebiega w taki sam sposób, jak w przypadku szczenięcia. Pracownicy schroniska mogą szczególnie podkreślać odpowiedzialność, jaka spoczywa na opiekunach czworonogów w podeszłym wieku, aby upewnić się, że podejmując taki krok, jesteśmy świadomi jego konsekwencji. Starsze psy, częściej niż młode osobniki, mają problemy adaptacyjne związane ze zmianą otoczenia. W takich sytuacjach musimy poświęcić nowemu członkowi rodziny wyjątkowo dużo uwagi, a niekiedy udać się po pomoc do psiego behawiorysty. Jeśli jednak przezwyciężymy początkowe trudności, będziemy mogli obserwować, jak z dnia na dzień naszemu pupilowi wraca radość życia!
Adopcja starszego psa wiąże się też oczywiście ze zwiększonym prawdopodobieństwem, że nasz towarzysz w niedługim czasie będzie potrzebował opieki lekarskiej. Generuje to nie tylko dodatkowe koszty, ale również potrzebę spożytkowania wolnego czasu na wizyty w gabinecie weterynaryjnym. Warto być tego świadomym, decydując się na przygarnięcie wiekowego czworonoga.
Codzienna opieka nad starszym psem, jeżeli jest on zdrowy, nie różni się od opieki nad młodym dorosłym pupilem. Należy pamiętać o właściwym doborze karmy, która zawiera niezbędne składniki odżywcze w proporcjach odpowiednich dla wieku zwierzęcia. W ofercie Pedigree® znajdują się idealnie zbilansowane karmy pełnoporcjowe z linii „senior” (dostępne w sklepach online), które pomagają dbać o kondycję i samopoczucie psich emerytów.
