Psy wykazują naturalną potrzebę gryzienia, a także chrupania i żucia. Realizacja tych odruchów przebiega m.in. na drodze prawidłowej diety – złożonej z pełnoporcjowej karmy suchej i mokrej. Pożywienie w formie suchej ma również tę zaletę, że dzięki swojej konsystencji sprzyja usuwaniu osadu z zębów czworonoga. Dodatkowo tzw. karmy uzupełniające (psie przysmaki) oraz różnego rodzaju zabawki kynologiczne (m.in. gryzaki, szarpaki) w doskonały sposób wspomagają zaspokajanie naturalnych psich instynktów. Pomimo to niekiedy zdarza się, że nasz pupil zniszczy mebel lub zapomni się podczas zabawy. Jak oduczyć psa gryzienia rzeczy, które nie są do tego przeznaczone? Przedstawiamy sprawdzone porady od Pedigree®!
Spis treści:
- Jak oduczyć psa gryzienia mebli oraz innych przedmiotów?
- Jak oduczyć szczeniaka gryzienia?
- Jak oduczyć dorosłego psa gryzienia ludzi?
Jak oduczyć psa gryzienia mebli oraz innych przedmiotów?
Poszarpana wersalka, pogryzione nogi stołowe czy narożniki szaf – to widok czasem spotykany w domach, w których mieszkają czworonogi. Przyczyny niszczenia mebli przez psa mogą być różnorodne: od nudy, przez chęć zwrócenia na siebie uwagi opiekuna, aż po problemy zdrowotne i związane z nimi wyładowywanie frustracji czy bólu.
Jeżeli nasz pies gryzie meble, możemy spróbować skierować jego zainteresowanie w inną stronę. Niewykluczone, że niewłaściwe zachowania wynikają po prostu z nudy, braku rozrywki i niemożności wyładowania energii w inny sposób. Zadaniem opiekuna jest wówczas zapewnienie pupilowi odpowiednich bodźców do zrealizowania jego naturalnych potrzeb. Podczas zabaw z psem w domu lub na świeżym powietrzu warto wspomagać się różnorodnymi gadżetami kynologicznymi, które są zarówno bezpieczne, jak i skuteczne. Dobrze sprawdzają się tu szarpaki i gryzaki, ale także specjalne, wydrążone w środku piłki. Wkładamy do nich jakiś smakołyk (np. przysmaki Pedigree® Tasty Bites Chewy Cubes) i przekazujemy pupilowi, aby spróbował go wydobyć. Taka zabawa nie tylko wyczerpuje fizycznie, ale również wspomaga rozwój intelektualny zwierzęcia! Należy pamiętać, że potrzeba żucia i gryzienia przedmiotów jest u psów naturalna. Zadaniem opiekuna jest zapewnienie pupilowi odpowiednich warunków realizacji tego instynktu.
W sytuacji, gdy nasz towarzysz ma zapewnioną możliwość wybiegania się (co najmniej jeden 30-minutowy spacer dziennie), a mimo to wyładowuje swoją energię na przedmiotach domowych, warto poszukać przyczyny niewłaściwych zachowań w jego psychice. Zabezpieczenie potrzeb fizycznych to jedynie połowa sukcesu – równie ważne są potrzeby emocjonalne. Psy – zwłaszcza te przygarnięte ze schroniska – często źle znoszą rozłąkę z opiekunem, gdy ten na wiele godzin znika z ich pola widzenia, np. udając się do pracy. Przyzwyczajanie czworonoga do tymczasowej samotności powinno być przeprowadzane stopniowo, tak aby zapobiec u niego poczuciu porzucenia. Jeżeli nie mamy możliwości łagodnego przechodzenia od kilkunastu minut do kilku godzin nieobecności w domu, warto, chociaż zaopatrzyć pupila w jakiś koc lub element ubioru, który będzie przesiąknięty naszym zapachem. Będzie to dla niego naturalny środek uspokajający, który z dużym prawdopodobieństwem skłoni czworonoga do grzecznego oczekiwania naszego powrotu w swoim legowisku. Dobrą praktyką jest zapewnienie pupilowi towarzystwa, czyli przygarnięcie innego psa lub nawet kota. Jeżeli nie planujemy zwiększyć liczby obecnych w domu zwierząt, możemy, wychodząc, zostawić włączone radio lub telewizor. W sytuacji, gdy takie praktyki nie pomagają, a nasz pies gryzie meble i sprzęty od dłuższego czasu, należy udać się z nim na konsultację do behawiorysty. Niszczenie przedmiotów pod nieobecność opiekunów może być spowodowane lękiem separacyjnym, a ten da się zniwelować jedynie w czasie specjalistycznej terapii.
Jak oduczyć psa gryzienia? Jeżeli zależy nam na szybkim osiągnięciu tego celu, możemy zastosować specjalne odstraszające preparaty. Są one dostępne w sklepach zoologicznych, a także w sprzedaży internetowej. Kupując taki produkt, zwróćmy uwagę na jego skład: naturalne substancje, takie jak różnego rodzaju olejki roślinne, sprawdzają się znakomicie, a jednocześnie są nieszkodliwe dla ludzi i zwierząt. Jak używać takiego preparatu? Najpierw dokładnie umyj i osusz miejsce lub przedmiot, który zamierzasz chronić. Następnie spryskaj je niewielką ilością płynu odstraszającego i pozostaw do wyschnięcia. Czynność tę powtarzaj zgodnie z zaleceniami producenta.
Niektóre psy podczas spacerów gryzą także smycz, na której są prowadzone. Przyczyną takiego zachowania może być niewygoda, ale także nadmierny entuzjazm związany z przebywaniem na dworze. Czynnością, którą powinniśmy przeprowadzić w pierwszej kolejności, jest dopasowanie elementów psiego ekwipunku do jego fizjologii. Następnym krokiem jest przyzwyczajenie pupila do obecności tych akcesoriów, co możemy osiągnąć poprzez zakładanie ich najpierw na kilka minut, a następnie na coraz dłuższy czas. Jeżeli nasz pies chwyta smycz zębami, ponieważ po prostu lubi nosić coś ciągle w pyszczku, warto zapewnić mu odpowiednią zabawkę do tego celu. Ma to dodatkową zaletę w postaci zniwelowania zainteresowania czworonoga przypadkowymi elementami otoczenia – np. resztkami jedzenia, które może znaleźć na trawniku czy chodniku, i które w przypadku zjedzenia mogłyby mu zaszkodzić. W sytuacji, gdy nasz towarzysz uporczywie gryzie smycz, wyszarpując nam ją z dłoni i utrudniając spacer, należy wprowadzić do codziennych wyjść element treningu. Za każdym razem, gdy odnotujemy niepożądane zachowanie, powinniśmy zatrzymać się, wydać odpowiednią komendę (np. “zostaw”) oraz skrócić dystans pomiędzy nim a naszą nogą. Wędrówka może zostać wznowiona dopiero wówczas, gdy pupil całkowicie się uspokoi. Nie wolno również zapominać o nagrodzie za prawidłowe zachowanie – może nią być pochwała, pieszczota i/lub wręczenie ulubionego smakołyku (np. Pedigree® Biscrok).
Jak oduczyć szczeniaka gryzienia?
Pierwsze zęby wyrzynają się szczeniętom do szóstego tygodnia ich życia. Całkowicie wykształcone mleczne uzębienie składa się z 28 cienkich i ostrych jak igiełki siekaczy, kłów i przedtrzonowców (w liczbie 3-1-3 w obu łukach, po każdej ze stron szczęki). Ząbkowanie nie jest przyjemne – powoduje ból i opuchliznę, a także świąd w obrębie dziąseł. Poszukiwanie ukojenia jest zatem najbardziej oczywistą odpowiedzią na pytanie, dlaczego szczeniak gryzie przypadkowe przedmioty. Rolą opiekuna jest w takiej sytuacji zapewnienie pupilowi odpowiednich zabawek-gryzaków, które pozwolą mu na wyładowanie związanej z nieprzyjemnymi doznaniami frustracji i ukojenie bólu.
Niekiedy zdarza się też, że nasz towarzysz zapomina się podczas zabawy, kłując naszą skórę swoimi 'igiełkami'. Nie jest to pożądane zachowanie, dlatego też wielu opiekunów zastanawia się, jak oduczyć psa gryzienia po rękach. Ogłada i delikatność w kontaktach z innymi żywymi stworzeniami to jedne z pierwszych umiejętności, które pupil poznaje częściowo już jako szczenię. Nadmierne rozentuzjazmowanie w czasie zabaw z rodzeństwem często skutkuje panicznym piskiem, który co prawda świadczy raczej o strachu, niż o bólu, jednak jest dobrą lekcją życia dla całego miotu. Przejąwszy opiekę nad szczenięciem po odsadzeniu go od matki, powinniśmy kontynuować ten rodzaj treningu społecznego. Jeżeli zdarzy się, że w trakcie zabawy nasz pupil zapomni o oszczędnym korzystaniu z uzębienia, powinniśmy dać mu jasno do zrozumienia, że nie akceptujemy takich zachowań. Początkowo warto stosować sygnały akustyczne, a w razie braku poprawy – przerwać pieszczoty i na krótko (np. 15 sekund) odwrócić swoją uwagę od czworonoga. Należy bezwzględnie unikać kar cielesnych czy głośnych krzyków, które doprowadzą jedynie do przestraszenia psa. Przydatne podczas nauki są krótkie komendy, które wypowiadamy w stronę szczenięcia stanowczym tonem. Należą do nich m.in. 'zostaw', 'puść' czy 'nie wolno'. Możemy jednak wybrać dowolne słowo, którego będziemy używać wyłącznie po to, aby wyrazić dezaprobatę. Pamiętajmy też, że najważniejszym wnioskiem płynącym z rozważania problemu, jak oduczyć psa gryzienia rąk, jest konieczność zachowywania spokoju i konsekwencji.
Jak oduczyć dorosłego psa gryzienia ludzi?
Kształtowanie charakteru pupila rozpoczyna się już na początkowym etapie jego rozwoju. Umiejętne wychowanie jest podstawą łagodnego zachowania czworonoga, niezależnie od jego rasy. Co jednak, jeżeli nasz towarzysz wykazuje agresywne zachowania? Jak oduczyć psa gryzienia ludzi? Odpowiedź na to pytanie nie jest łatwa.
Jeżeli dorosły pies używa swoich zębów w celach innych niż jedzenie czy zabawa, powinniśmy interweniować natychmiast. Często powodem takiego zachowania czworonoga są okoliczności, do jakich doprowadzają znajdujący się wokół niego ludzie. Mniej cierpliwy lub bardziej strachliwy pupil może zareagować obroną własną, lub swojego opiekuna, kiedy obcy człowiek wykonuje w jego obecności następujące gesty:
- podnoszenie głosu, głośny śmiech,
- ekspresyjna mowa ciała, machanie rękoma podczas rozmowy,
- obnażanie zębów (dla psa nie oznacza to przyjaznego uśmiechu!),
- celowe lub nieświadome drażnienie psa (np. nagłe wybudzanie go z drzemki czy inne nieprawidłowe zachowania wobec zwierzęcia, takie jak głaskanie po głowie czy przytulanie jak człowieka).
Przewrażliwienie na punkcie zbyt głośnego lub nerwowego zachowania ze strony ludzi może być widoczne szczególnie u pupili ze schroniska, które mają bagaż wielu często nieprzyjemnych doświadczeń. Po przygarnięciu takiego czworonoga należy stopniowo pracować nad jego samokontrolą, wspierając się wiedzą i doświadczeniem wykwalifikowanego behawiorysty.
Zdarzają się również sytuacje, kiedy pies nie gryzie ani przedmiotów, ani ludzi, a zachowuje się agresywnie w stosunku do samego siebie. Nie należy ignorować takich sygnałów, ponieważ mogą one świadczyć o tym, że naszemu pupilowi coś dolega. Oczywiście panikowanie jest tu niewskazane, jednak warto obserwować podopiecznego i reagować na utrzymujące się w jego zachowaniu anomalie. Długotrwale lub nasilające się z czasem autodestrukcyjne zachowanie to powód do niepokoju. Może być ono objawem alergii lub innej choroby czy urazu. Okaleczanie własnego ciała u psów stanowi również reakcję na stres. Zapewnienie pupilowi optymalnych warunków życiowych może okazać się rozwiązaniem jego problemów z gryzieniem.
