Chcąc zachęcić psa niejadka do posiłków, powinniśmy zacząć od ustalenia przyczyny utraty łaknienia. Utrata apetytu może być oznaką problemów zdrowotnych lub behawioralnych. Dlatego, zanim spróbujemy nakarmić psa niejadka, najpierw postarajmy się zrozumieć jego potrzeby i koniecznie zweryfikujmy dotychczasowy sposób żywienia naszego pupila.
Spis treści:
Psy z natury lubią jeść i z chęcią zaglądają do miski. Niektóre z nich, jak labradory, są prawdziwymi łakomczuchami i zjedzą wszystko, co znajdzie się w zasięgu ich wzroku - zwłaszcza wtedy, gdy nikt nie patrzy. Procesy fizjologiczne u psów, tak samo zresztą, jak u wszystkich ssaków, są nastawione na pobieranie energii z pożywienia, przyrost masy ciała i odkładanie tłuszczu, dlatego niektóre czworonogi mogłyby jeść cały czas. Mogłyby, ale nie powinny! Pobieranie pokarmu regulują m.in. hormony płciowe, co łatwo zauważają opiekunowie suk, które podczas rui mają z reguły mniejszy apetyt (i podwyższony poziom estrogenów). Poza hormonami, na psi układ łaknienia wpływają również czynniki neurologiczne. Receptory zmysłowe oraz te, pochodzące z krwi czy przewodu pokarmowego wysyłają sygnały do dwóch niezależnych ośrodków w mózgu - ośrodka głodu i sytości - z których ten pierwszy jest prawie przez cały czas aktywny, a drugi pobudza się wyłącznie po zjedzeniu obfitego posiłku. To sprawia, że psy „jedzą na zapas”. Nastawione na okresy głodu i sytości jedzą więcej, niż potrzebują, dlatego nie powinny mieć stałego dostępu do pokarmu. W innym razie grozi im nadwaga i otyłość - czyli poważne problemy zdrowotne, z którymi zmaga się około 50% populacji psów i kotów.
Psy są fizjologicznie nastawione na ciągłe zdobywanie pożywienia, przez co brak apetytu z reguły im nie doskwiera. Jeśli jednak tak się dzieje, jeśli nasz czworonóg z wesołego psa łakomczucha zmienił się w przygnębionego psa niejadka, należy bliżej mu się przyjrzeć. Utrata łaknienia i nagła zmiana zachowania są wyraźnymi sygnałami, których nie powinno się bagatelizować.
Przyczyny, z powodu których nasz pupil stał się psem niejadkiem, mogą być bardzo różne. Z jednej strony to choroby np. problemy stomatologiczne, choroby wątroby, niewydolność nerek, czy zaburzenia przewodu pokarmowego. Dlatego, jeśli brak apetytu utrzymuje się kilka dni lub towarzyszą mu dodatkowe objawy np. biegunka, osowiałość, nie powinniśmy zwlekać, lecz od razu zbadać psa niejadka u lekarza weterynarii.
Z drugiej strony, brak apetytu świadczy również o problemach natury psychicznej. Zdarza się, że pupil poprzez brak zainteresowania miską czy wybrzydzanie przy posiłku wyraża stres, smutek, lęk lub inne trudne emocje. Pies niejadek odmawia jedzenia, aby zwrócić na siebie uwagę opiekunów, którzy późno wracają do domu lub z jakichś przyczyn poświęcają zwierzęciu mniej czasu niż wcześniej. Lęk separacyjny objawia się na wiele sposobów - głośnym szczekaniem, wyciem, załatwianiem się pod drzwiami, a także utratą łaknienia. Takie niepożądane zachowania, powinny być dla nas ważnym sygnałem, pokazującym, że pies nie czuje się dobrze ani bezpiecznie i potrzebuje naszego wsparcia.
Mówiąc o psie niejadku, należy poruszyć jeszcze temat wybrzydzania przy jedzeniu, które znacznie rzadziej niż brak łaknienia świadczy o zaburzeniach zdrowotnych. Grymaszenie podczas posiłku, kręcenie nosem na widok miski z nawet ulubioną karmą, przeważnie jest wynikiem błędów żywieniowych, które popełniamy. Kochamy nasze psy, traktujemy je jak członków rodziny, zapominając przy tym o różnicach gatunkowych, które nas dzielą. Pies jest przyjacielem człowieka, potrzebuje jednak pokarmów zupełnie innych niż te z rodzinnego stołu. Podając pupilowi skrawki szynki, plasterki kiełbasy czy resztki makaronu z sosem, narażamy go na nadwagę i otyłość (która jest bardzo poważną chorobą), a także niedobór lub nadmiar ważnych składników odżywczych (w domowej diecie łatwo zaburzyć ich proporcje). Ponadto taki sposób żywienia sprzyja utrwalaniu niewłaściwych zachowań - wybrzydzania i żebrania. Zastanówmy się zatem, czy pies niejadek nie stał się taki, ponieważ po prostu mu na to pozwoliliśmy? Dieta psa zależy od wieku zwierzęcia - inne potrzeby żywieniowe mają szczenięta, inne psy dorosłe, a jeszcze inne psy w podeszłym wieku. Raz wybranej karmy, która jest przeznaczona na konkretny okres życia pupila, nie trzeba zmieniać. Zmienić należy za to domowe żywienie psa na pełnoporcjowy pokarm, szczególnie gdy samodzielnie przygotowane posiłki są:
Jak i czym karmić psa niejadka? To zależy przede wszystkim od przyczyny braku apetytu. Jeśli utrata łaknienia spowodowana jest chorobą, należy postępować zgodnie z zaleceniami lekarza weterynarii, zarówno w kwestii leczenia, jak i żywienia. Podobnie, jeśli pies niejadek ma problemy behawioralne - depresja czy lęk separacyjny wymagają specjalistycznego podejścia i konsultacji z psychologiem. Jeśli natomiast pupil jest zdrowy, lecz grymasi i odwraca głowę od miski z porcją świeżej karmy, warto wprowadzić do sposobu żywienia kilka istotnych zmian.
Zacznijmy od tego, czym nie karmić psa niejadka. Pupil, który ma problem z jedzeniem, nie powinien dostawać domowego, samodzielnie przygotowanego i źle zbilansowanego jedzenia ani tym bardziej resztek z obiadu - nawet w formie przekąski! Gotowane jedzenie dla psa nie dostarcza mu wszystkich składników odżywczych, które są w stanie zaspokoić jego dzienne zapotrzebowanie na mikro- i makroelementy. Żywienie psa powinno opierać się na pełnoporcjowej karmie, dostosowanej do wieku, masy ciała i aktualnych potrzeb zwierzęcia. Nie ma przeciwwskazań, aby do miski trafiał ten sam pokarm, który pupil chętnie zjadał wcześniej, zanim stał się psem niejadkiem. Ważne, by jedzenie było kompletne i zbilansowane, świeże i podawane w odpowiedni sposób.
Najważniejsze to wybranie odpowiedniej karmy dla niejadka - jedzenie dla psa musi być dostosowane do jego indywidualnych potrzeb, ale podczas zakupu, warto pamiętać także o preferencjach smakowych pupila - jeśli nasz czworonóg uwielbia wołowinę, zaserwuj mu wołową ucztę, nakładając do miski na przykład mokre jedzenie Pedigree® z wołowiną w galaretce. Mokry pokarm jest bardziej aromatyczny, dlatego psy często wolą mięsiste kawałki z puszki od suchej karmy - niemniej jednak ona również powinna znaleźć się w codziennym menu czworonoga (jest sycąca, więc na długo zaspokaja głód, a przy tym wspomaga higienę jamy ustnej).
Karma dla psa niejadka powinna być podawana o stałych porach. Najlepiej dwa razy dziennie, przynajmniej godzinę po spacerze. Podajemy psu posiłek i czekamy aż zje, lecz nie dłużej niż 20 minut. Po tym czasie zabieramy miskę i wystawiamy ją dopiero w kolejnej ustalonej porze. Oczywiście, nie proponując pupilowi w międzyczasie żadnych przekąsek! Warto pamiętać, że nic nie poprawia apetytu bardziej, niż ruch na świeżym powietrzu. Wspólna przechadzka po parku, aportowanie, zabawy z frisbee - po takich aktywnościach każdy ma ochotę na małe co nieco. Po powrocie do domu dajmy pupilowi chwilę na odpoczynek, a dopiero potem zaproponujmy jedzenie (w ten sposób zmniejszymy prawdopodobieństwo wystąpienia rozszerzenia i skrętu żołądka oraz problemów trawiennych). Jeśli mimo wszystko pies niejadek odwraca głowę od miski, trzeba upewnić się u lekarza weterynarii, że pupilowi rzeczywiście nic nie dolega. Dopiero potem można spróbować innych metod. Warto przy tym pamiętać, że zmiana złych zachowań, jakimi są grymaszenie, wybrzydzanie i żebractwo, wcale nie jest prosta. Trzeba być zdeterminowanym i postępować konsekwentnie, aby osiągnąć sukces wychowawczy. Jest to jednak możliwe!
W takiej sytuacji najlepszym sposobem na utratę łaknienia jest zwiększenie interakcji z czworonogiem. Jest wiele ciekawych gadżetów, które mogą nam to ułatwić - interaktywna miska dla psów, specjalny gumowy „*patyk” do aportowania i żucia, także sprzęt do agility (dyscyplina sportowa dla psów, polegająca na pokonywaniu toru przeszkód) - może warto je wypróbować?
Pies niejadek to raczej rzadkość, dlatego utrata apetytu u naszego czworonoga wymaga konsultacji weterynaryjnej. Zwłaszcza gdy pupil stroni od jedzenia od dłuższego czasu i zauważa się u niego także inne niepokojące zmiany. Ważne jest także stosowanie odpowiedniej, pełnoporcjowej diety, która powinna być podawana dwa razy dziennie o stałych porach, godzinę po wysiłku fizycznych. Wspólny spacer, jogging, zabawy na świeżym powietrzu to prosty sposób na pobudzenie apetytu i zadbanie o dobrą kondycję ciała, nie tylko u naszego pupila.
Kup online
Kliknij, aby kupić od jednego z poniższych sprzedawców.