W Polsce, podobnie jak na całym świecie, problem bezdomności psów jest poważny i wiele zwierząt czeka na kochającego opiekuna w schronisku. Zanim zdecydujesz się na zakup czworonożnego członka rodziny do swojego domu, zastanów się nad jego adopcją.
Szczególną trudność mają pod tym względem wielkie rasy psów, a dzieje się tak z kilku powodów. Po pierwsze, sporo osób obawia się potencjalnych wyzwań związanych z opieką nad większym psem, takich jak wyższe koszty utrzymania czy potrzeba zapewnienia odpowiedniej ilości przestrzeni. Po drugie, istnieje błędne przekonanie, że są bardziej agresywne, choć wiele z nich to spokojne, wręcz lgnące do człowieka czworonogi.
Nie każdy ma świadomość, że duże rasy psów wykazują się ogromną lojalnością wobec opiekuna. Ich wierność i chęć bycia blisko ludzi sprawiają, że są świetnymi towarzyszami zarówno dla rodzin z dziećmi czy par, jak i singli. To też doskonali kompani dla osób lubiących aktywne spędzanie czasu na świeżym powietrzu, np. podczas długich spacerów, biegania albo zwykłych zabaw. Z drugiej strony ich rozmiar może odstraszać nieproszonych gości, a ze względu na naturalne instynkty będą bronić swojego terytorium i domowników. Jednocześnie większość ras potrafi odróżnić potencjalne zagrożenie od bezpiecznych sytuacji, dzięki czemu nie są nadmiernie pobudliwe.
Myślisz o psie? Pomyśl o schronisku
Przyjmowanie psa ze schroniska pod swój dach to niezwykle odpowiedzialny, ale też szlachetny gest, który niesie za sobą szereg korzyści. Przede wszystkim, decydując się na adopcję, przyczyniasz się do zmniejszenia problemu przepełnienia schronisk oraz dajesz szansę na lepsze życie zwierzęciu. Psy ze schronisk są zaszczepione, zaczipowane wykastrowane, co oznacza mniej początkowych wydatków dla nowego opiekuna (chyba że w umowie pojawi się zapis na temat obowiązku dopilnowania tych procedur samodzielnie). Ponadto pracownicy schroniska są w stanie udzielić informacji na temat charakteru i zachowania psa, a niekiedy też jego historii, co może pomóc w dopasowaniu do siebie rodziny oraz czworonoga, tak aby wszyscy mieli szansę na realizację swoich potrzeb.
Często zdarza się, że wśród czekających na nowy dom czworonogów znajdują się mieszańce. Kundelki, jak się na nie potocznie mówi, charakteryzują się unikalnym wyglądem i osobowością, będąc często kombinacją najlepszych cech obu rodziców. To dobry wybór m.in. dla tych, którym nie zależy na konkretnym wyglądzie i cechach danej rasy.
Często spotykane duże rasy psów
Duże psy, które wbrew pozorom nie wymagają więcej miejsca i większej ilości aktywności w porównaniu do mniejszych czworonogów, zachwycają swoim majestatycznym wyglądem i wspaniałą naturą. Przed podjęciem decyzji o adopcji warto zapoznać się z informacjami na temat popularnych, często spotykanych ras psów olbrzymich, tak aby mieć pewność, że nowy członek rodziny będzie odpowiednim towarzyszem dla wszystkich domowników i że będziemy w stanie zadbać o niego w zgodzie z jego potrzebami.
Labrador
Średnia długość życia: 10–12 lat.
Labradory zaliczają się do dużych ras psów o największej popularności na świecie. Mają krótką sierść o nieprzepuszczającym wilgoci podszerstku oraz silne i muskularne ciało. Charakteryzują się przyjaznym i łagodnym temperamentem, są też inteligentne, łatwo się uczą i doskonale sprawdzają się w wielu rolach, takich jak np. asystowanie (zwłaszcza niewidomym, niedowidzącym i niepełnosprawnym ruchowo). Uwielbiają towarzystwo ludzi, a do tego świetnie dogadują się z dziećmi. Wymagają dużej aktywności, a do tego są miłośniakami wody i nie ominą żadnej kałuży.
Golden retriever
Średnia długość życia: 12–14 lat.
Golden retrievery to psy o pięknej, gęstej i złocistej sierści. Mają łagodny, przyjazny charakter, dzięki czemu świetnie nadają się dla rodzin z dziećmi. Cieszą się szczególną inteligencją, a także chęcią do nauki, w związku z tym nadają się do dogoterapii czy jako przewodnicy. Potrzebują regularnej pielęgnacji sierści i sporo aktywności fizycznej. Uwielbiają zabawy na świeżym powietrzu oraz długie spacery.
Owczarek niemiecki
Średnia długość życia: 9–13 lat.
Owczarki niemieckie to wszechstronne psy, znane z inteligencji i odwagi. Mają gęstą, czarną (podpalaną) sierść oraz masywne, dobrze zbudowane ciało. Są lojalne, pewne siebie i doskonale sprawdzają się w pracy policyjnej, ratowniczej czy jako stróże. Wymagają regularnego szkolenia, aktywnego trybu życia i właściwej pielęgnacji. Mimo że są raczej rodzinnymi psami i chętnie spędzają czas z domownikami, najczęściej wybierają sobie jednego opiekuna, któremu bezgranicznie ufają.
Seter irlandzki
Średnia długość życia: 12–14 lat.
Setery irlandzkie można opisać jako eleganckie psy o długiej, jedwabistej rudej sierści i radosnej naturze. Wykazują się dużą energicznością, dlatego też konieczne jest, aby zadbać o odpowiednią ilość aktywności fizycznej z naciskiem na węszenie. Początkowo były hodowane jako psy myśliwskie, dzięki czemu mają świetnie rozwinięty instynkt łowiecki. Ze względu na przyjazne usposobienie są idealnymi towarzyszami dla całej rodziny.
Siberian husky
Średnia długość życia: 12–14 lat.
Husky to niezwykle żywiołowe, a jednocześnie niezależne psy o pięknej, gęstej sierści i charakterystycznie jasnych oczach (najczęściej niebieskich, choć niektóre osobniki mogą wyróżniać się heterochromią, czyli tęczówkami oczu o różnych barwach). Biorąc pod uwagę ich pochodzenie, radzą sobie w chłodnych klimatach, a zwyczajowo używano ich jako psy zaprzęgowe (dzięki czemu są dobre w aktywnościach zespołowych). Wymagają częstego ruchu, konsekwentnego szkolenia i w miarę możliwości towarzystwa innych czworonogów.
Dalmatyńczyk
Średnia długość życia: 12–13 lat.
Dalmatyńczyki to łatwo rozpoznawalne psy dzięki białej sierści z ciemnymi (najczęściej czarnymi) plamkami. Są bardzo energiczne, ale też przyjacielskie i inteligentne. W przeszłości często towarzyszyły wozom strażackim, biegnąc przed nimi dla zasygnalizowania ich przyjazdu. Potrzebują regularnego ruchu oraz towarzystwa ludzi, dlatego sprawdzą się w przypadku opiekunów, którzy uprawiają sporty i mogą poświęcić czas na tego rodzaju aktywności w towarzystwie czworonoga.
Owczarek belgijski
Średnia długość życia: 10–14 lat.
Owczarki belgijskie wyróżniają się nie tylko wysokim, muskularnym ciałem o różnorodnej sierści (w zależności od odmiany), ale też silnym charakterem, dużą inteligencją i niezwykłą lojalnością wobec opiekunów. Doskonale sprawdzają się jako psy pracujące, w tym jako stróże czy psy policyjne. Nie znoszą bezczynności, dlatego będą odpowiednie dla doświadczonych osób, które znajdą czas na trening, a także aktywność i pracę umysłową. Przywiązują się do ludzi, ale mogą być niechętne względem innych zwierząt.
Dog argentyński
Średnia długość życia: 10–12 lat.
Dogi argentyńskie zaliczają się do dużych psów o krótkiej, białej sierści. Charakteryzują się silnym charakterem oraz pewnością siebie. Ze względu na instynkt łowiecki mogą być uparte, ale jednocześnie nadają się do pracy w służbach mundurowych. Wymagają doświadczonego, konsekwentnego opiekuna, który od pierwszych dni będzie szkolił i wychowywał zwierzę, dbając również o odpowiednią socjalizację. Mają zaskakujący instynkt opiekuńczy, wykazując się delikatnością w stosunku do dzieci, ale – tak jak w przypadku każdej innej rasy – nie powinno zostawiać się ich bez nadzoru dorosłych.
Ogar polski
Średnia długość życia: 12–14 lat.
Ogar polski należy do grupy psów myśliwskich, a cechuje się krótką, gładką sierścią i średniej wielkości, mocno zbudowanym ciałem. Chociaż zachowuje stałą czujność podczas pilnowania domu i rodziny, jest z natury łagodny oraz posłuszny. Uwielbia towarzystwo znanych sobie osób, a poza tym świetnie dogaduje się z najmłodszymi i nie ma problemu w przebywaniu w towarzystwie innych zwierząt. Lubi aktywność fizyczną oraz pieszczoty, ale bywa też leniwy.
Mastif angielski
Średnia długość życia: 9–11 lat.
Mastif angielski to jedna z najstarszych ras psów na świecie, znana ze swojej potężnej postury i masywnego ciała. W przeszłości były używane jako psy bojowe, a potem stróżujące, co świadczy o ich odwadze i lojalności. Mimo swojego budzącego podziw wyglądu mastify angielskie są niezwykle łagodne, spokojne i troskliwe, dlatego sprawdzą się jako towarzysze rodzin z dziećmi. Idealnie nadają się dla opiekunów, którzy potrafią zapewnić im odpowiednie warunki życia, zarówno pod względem przestrzeni, jak i opieki zdrowotnej.
Dlaczego duże psy to najlepsi przyjaciele człowieka?
Duże rasy psów często nazywane są „łagodnymi gigantami” – i to z dobrego powodu. Choć ich rozmiar może na pierwszy rzut oka wydawać się przytłaczający, to bardzo często okazuje się, że są to niezwykle kochające, spokojne i oddane zwierzęta. Dzięki proporcjonalnie wielkiej cierpliwości stanowią fantastyczne towarzystwo dla dzieci, ucząc je odpowiedzialności i czuwając nad nimi podczas zabaw. Jednocześnie nie da się ukryć, że imponująca postura pozwala zapewnić poczucie bezpieczeństwa wszystkim domownikom.
Poza tym posiadanie dużego psa to niekończąca się przygoda. Wszelkie aktywności na świeżym powietrzu, takie jak bieganie czy dłuższe spacery po lesie, stają się znacznie bardziej ekscytujące w towarzystwie dużych psów. Ich wytrzymałość i siła są idealne dla tych, którzy uwielbiają energiczny tryb życia.
O czym należy pamiętać, decydując się na większego psa?
Duże psy, podobnie jak ich mniejsi kuzyni, przynoszą wiele radości i miłości do naszych domów. Jednak ze względu na ich rozmiar mają pewne dodatkowe wymagania opieki, które przyszli opiekunowie powinni wziąć pod uwagę. Wybór dużego psa to wspaniała decyzja, ale warto zastanowić się nad pewnymi aspektami, by zapewnić naszemu przyjacielowi najlepsze możliwe życie.
Wymagania żywieniowe: duże psy wymagają kompletnej, zbilansowanej diety oraz wsparcia stawów (np. w postaci suplementów Pedrigree® Multivitamins Dbałość o stawy). Odpowiednie dawkowanie karmy jest niezwykle ważne, aby nie doprowadzić do nadwagi.
Poziom energii: niektóre duże rasy psów są niezwykle energiczne, a co za tym idzie – wymagają regularnych, intensywnych sesji treningowych, aby pozostać szczęśliwymi i zdrowymi. Poza aktywnością fizyczną niemałe znaczenie ma również stymulacja umysłowa, np. wszelkie zabawy czy ćwiczenia angażujące zmysł węchu.
Odpoczynek: zapewnienie odpowiedniego miejsca na odpoczynek jest nie mniej ważne od potrzeb ruchowych. Po aktywnościach na zewnątrz pies musi mieć przestrzeń domową, która da mu poczucie komfortu oraz bezpieczeństwa. Warto dodać, że duże psy mogą być tak samo zadowolone z życia w mieszkaniu, jak i na prywatnej posesji.
Szkolenie: choć wiele dużych psów jest łagodnych z natury, odpowiednie wychowanie oraz socjalizacja są kluczem do harmonijnego współżycia z ludźmi i innymi zwierzętami. Ma to szczególne znaczenie np. w przypadku takich niezależnych czworonogów jak husky.
Opieka zdrowotna: kontrole w gabinecie weterynaryjnym i regularna profilaktyka odgrywają szczególnie istotną rolę w dbaniu o zdrowie dużych psów, zwłaszcza dla ras podatnych na różne choroby genetyczne (np. dysplazję stawów) lub wynikające z ich masywnej budowy ciała.
Często zadawane pytania o dużych rasach psów
Masz wątpliwości dotyczące adopcji dużych psów lub samej opieki nad nimi? Poniżej znajdziesz odpowiedzi na często zadawane pytania, które odnoszą się do tematu tych imponujących czworonogów.
Jaki duży pies dla dzieci?
Duże psy – takie jak labradory, golden retrievery, owczarki niemieckie czy dalmatyńczyki – są często polecane jako dobrzy towarzysze dla rodzin z dziećmi ze względu na łagodne i przyjazne charaktery.
Wymienione duże rasy psów cechują się nie tylko spokojnym, a niekiedy radosnym temperamentem, ale też cierpliwością, co czyni je doskonałymi kompanami dla młodszych członków rodziny. Warto jednak zwrócić również uwagę na kundelki, które są mieszanką różnych ras i cechują się łagodnym, zrównoważonym charakterem. Niezależnie od wyboru rasy, ważne jest, aby zawsze nadzorować interakcje między dziećmi a psami i nauczyć pociechy odpowiedniego zachowania w obecności czworonogów.
Jaka rasa jest najwyższa?
Dogi niemieckie, nazywane również „olbrzymami” świata psów, wyróżniają się swoją imponującą posturą i elegancją. Najwyższy dog niemiecki – i zarazem najwyższy pies w historii świata – nazywał się Zeus, pochodził ze Stanów Zjednoczonych, a mierzył aż 111 cm (stojąc na tylnych łapach – ponad dwa razy tyle, bo ok. 220 cm). Początkowo były one hodowane w Niemczech jako psy myśliwskie do polowania na dzikie zwierzęta, ale z czasem stały się popularnymi psami rodzinnymi i stróżującymi. Chociaż mogą wydawać się groźne ze względu na swój rozmiar, są to psy o łagodnym i przyjaznym charakterze.
Poza dogami niemieckimi warto wspomnieć o innej wysokiej rasie psów, a konkretnie o wilczarzach irlandzkich. Wyjątkowo długie nogi i silne ciało czynią je niezwykle zręcznymi i szybkimi, co miało szczególne znaczenie w ich pierwotnych zadaniach, czyli polowaniu. Dziś są bardziej znane jako towarzyskie i łagodne psy domowe, cenione za spokojne, przyjazne usposobienie. Minimalna wysokość w kłębie wynosi ok. 80 cm.
Jaki duży pies nadaje się do bloku?
Wiele dużych psów może mieszkać w bloku, jeśli ich poziom energii i potrzeby związane z aktywnością fizyczną są odpowiednio uwzględniane.
Sporo osób uważa, że tej wielkości osobniki potrzebują dużo przestrzeni do życia. Tymczasem one świetnie radzą sobie w mieszkaniach, pod warunkiem że są regularnie wyprowadzane na spacery i mają okazję do wybiegania się. Kluczowym czynnikiem jest zrozumienie indywidualnych potrzeb oraz temperamentu konkretnego psa. Niektóre są spokojniejsze i zadowolą się kilkoma krótkimi spacerami dziennie, podczas gdy inne o wysokim poziomie energii mogą wymagać intensywnych ćwiczeń i dłuższych wędrówek. Warto zadbać o różnorodność aktywności na świeżym powietrzu, np. zabawy, treningi posłuszeństwa czy nawet spotkania z innymi psami. To pomoże zaspokoić ich potrzeby fizyczne i umysłowe, nawet gdy codzienna przestrzeń życiowa jest ograniczona. Jeśli chcesz dowiedzieć się więcej, przeczytaj nasz artykuł o psach, które nadają się do życia w mieszkaniu.
